«Πάντοτε αἰσιόδοξος»
“ΛΟΓΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ” Τόμος γ΄
Ἀρχιμ. Σεραφείμ Δημόπουλος
Μή στρέφης τό βλέμμα σου εἰς τό παρελθόν, καί μή βλέπης τίς ἁμαρτίες σου. Μήν τίς περιεργάζεσαι. Μήν τίς ζυγίζεις καί λές. Τέτοιος
πού εἶμαι ἐγώ, καί τόσα πού ἔχω κάμει δέν πρόκειται ποτέ νά συγχωρηθῶ.
Συγχωροῦνται τέτοια πράγματα; Ἕνας ὁλόκληρος ποταμός ἐάν πέση ἐπάνω μου
μέ δυσκολία θά μέ ἀπέπλυνε.
Πρέπει
ὁ Θεός νά μᾶς χαρίση χίλια χρόνια ζωῆς. Χίλια χρόνια μέρα νύχτα πρέπει
νά κλαίω ἀκατάπαυστα, χωρίς διακοπή γιά νά μοῦ συγχωρηθοῦν οἱ ἁμαρτίες
μου. Συγχωροῦνται τόσα καί τόσων εἰδῶν ἁμαρτήματα; Καί μέ τί δέν εἶμαι
χρεωμένος! Καί τί δέν βαρύνει τούς ὤμους μου! Δέν μοῦ ἀπομένει παρά ὁ
Θεός νά ρίξη ἐπάνω μου τούς κεραυνούς τῆς δικαιοσύνης του καί νά μέ κάμη
ψιλή ψιλή σκόνη.
Ἔπειτα
νά φυσήξη ἕνας δυνατός ἄνεμος, ἕνας ἀνεμοστρόβιλος, νά σκορπίση αὐτή τή
σκόνη στά τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος. Αὐτή θά μοῦ ἦταν μιά δικαία
τιμωρία.
Ἄν ἔτσι σκέπτεσαι, σκέπτεσαι πολύ ἐσφαλμένα, πολύ ἀπαισιόξοξα.
