''Μου είπε πως από εδώ και πέρα αυτός θα είναι πατέρας για εμένα. Η αγκαλιά του γέμισε την ψύχη μου γαλήνη και η μυρωδιά του έκανε το όνειρο πραγματικό.''
Πριν από 6 χρόνια όταν ήμουν 15 χρονών και όντας ορφανή από πατέρα, οι
προσευχές μου κάθε βράδυ έκρυβαν παράπονο γιατί ο θεός μου πήρε πολύ
νωρίς τον πατέρα μου και παρότι τον παρακάλαγα να τον δω έστω και στα
όνειρα μου, οι επιθυμία αυτή δεν εκπληρωνόταν.
H απάντηση του Θεού στα παράπονα μου δεν άργησε να έρθει. Η απάντηση
ήρθε μέσα από ένα όνειρο. Είδα στον ύπνο μου ότι βρισκόμουν σε μία
παράξενη εκκλησία και περίμενα σε μία προσκυνηματική ουρά.Μπροστά μου
υπήρχαν παιδιά διάφορων εθνικοτήτων. Καθώς περίμενα στο τέλος αυτής της
προσκυνηματικής ουράς κάποιοι άνθρωποι από τον γυναικωνίτη υπέδειξαν να
πάω μπροστά και στην εντολή αυτών των ανθρώπων τα παιδιά υπάκουσαν και
έκαναν στην άκρη για να περάσω εγώ. Βρέθηκα μπροστά από την εικόνα που
απεικόνιζε έναν Άγιο που δεν τον είχα ξαναδεί.
Ήταν παππούλης και είχε γκρίζα γένια. Καθώς την κοίταζα, ο παππούλης
αυτός σαν φάσμα βγήκε από την εικόνα και μου είπε να πάω δεξιά.Όταν
γύρισα προς την μεριά που μου υπέδειξε υπήρχε μία λάρνακα από την οποία
βγήκε ο ίδιος παππούλης που είχα δει πριν στην εικόνα. Όχι όμως σαν το
φάσμα της εικόνας με χρώματα που χρησιμοποιεί ο αγιογράφος αλλά με σάρκα
και οστά. Τον πλησίασα και καθίσαμε και οι δύο πάνω στην λάρνακα. Δεν
με φόβιζε, είχα την αίσθηση ότι καθόμουν με κάποιον δικό μου σε ένα
παγκάκι και όχι με έναν άγιο πάνω σε μία λάρνακα. Με κοίταζε στα μάτια
με αγάπη και τρυφερότητα.
