Ξαφνικά
εμφανίζεται στή μέση τής αίθουσας κάποιο κόκκινο φώς, σάν βεγγαλικό σέ
δίνη. Ό Σπάσο κοιτάζει έκπληκτος. Σταδιακά αυτή ή δίνη παίρνει τό σχήμα
ανθρώπου. Μοιάζει σάν κάποιος κομψός κύριος μέ μαύρο κοστούμι σέ γιορτή,
μέ ήμίψηλο καπέλο καί ένα φωτεινό μεταλλικό ραβδί στό χέρι. Χωλαίνει
πολύ από τό ένα πόδι. Τό πρόσωπό του είναι θολό καί εντελώς ακαθόριστο.
- Μέ γνώρισες, εχθρέ μου; γάβγισε βραχνά σα γέρικο σκυλί ό άγνωστος.
Είμαι εκείνος τόν όποιο τρέμει ό ουράνιος Θρόνος, κι εσύ θέλεις να μου
εναντιωθείς; Είμαι ό γιατρός πάνω από όλους τους γιατρούς. Θεραπεύω τούς
ανθρώπους από τήν ύγεία, από τήν άλήθεια, από τήν όμοθυμία, από τό
έλεος, από τήν εύσέβεια κι από όλες τις άποκαλούμενες άρετές. Είμαι
διδάκτωρ όλων των έπιστημών καί των γνώσεων τής ύποκρισίας, δηλαδή τής
κακής χρήσης όλων των ανθρωπίνων γνώσεων καθώς καί όλων των ανθρωπίνων
ικανοτήτων.
Εγώ κυβερνώ τόν κόσμο μέ τή βοήθεια έξι μεγάλων καταχρήσεων, πού είναι: ή
κατάχρηση της γνώσης, ή κατάχρηση τής έξουσίας, ή κατάχρηση τού
πλούτου, ή κατάχρηση τής σωματικής ομορφιάς, ή κατάχρηση τής τέχνης καί ή
κατάχρηση των φαγητών καί τών ποτών. Μέ τή βοήθεια αύτών τών
καταχρήσεων καί τού μαγικού μου καθρέφτη δείχνω στούς ανθρώπους τή Χώρα
της Ανέφικτης Εύτυχίας κι αύτοί τρέχουν σάν τρελοί.
Κι όταν νομίσουν ότι έφθασαν στήν πύλη αυτής τής χώρας, γυρίζω τόν
καθρέφτη από τή σκοτεινή πλευρά κι εκείνοι επιστρέφουν απογοητευμένοι.
