Γεώργιος Παπαζάχος (1935-2001)
Για τον γνωστό και αγαπητό σε ολόκληρο τον ορθόδοξο κόσμο, Γέροντα π.
Αμφιλόχιο Μακρή, τον Γέροντα της Πάτμου (1888–1970), έχω να πω ότι
επρόκειτο για έναν άγιο Γέροντα.
Τον συναντούσα στην Πάτμο, όπου αυτός μόναζε, αλλά και στην Αθήνα,
–μάλιστα, μια φορά που είχε έρθει στην Πρωτεύουσα, είχα και την
ιδιαίτερη «ευλογία» να τον φιλοξενήσω σπίτι μου. Ήταν γαλήνιος, ήπιος·
χαιρόσουν και μόνο να τον βλέπεις!...
Την πρώτη φορά που τον συνάντησα, μόλις με είδε από μακριά, χωρίς καν να
με γνωρίζει, άνοιξε διάπλατα τα χέρια του και φώναξε εγκάρδια:
«Ευλογημένος, ο ερχόμενος!». Μ’ αγκάλιασε κι’ ύστερα με φίλησε. Αυτή,
είναι η αγάπη των Γερόντων: σ’ αγκαλιάζουν και ζεσταίνουν, πραγματικά,
την ψυχή σου!...
Μετά, γύρισε και μού ’πε:
–Έλα να καθίσουμε έξω στον «πρωτογιό» μου!...
–Ποιόν, «πρωτογιό» σας, Γέροντα;!...
–Αυτό, που βλέπεις εδώ πέρα, είναι ο «πρωτογιός» μου!...
–Ποιό, παππούλη;!...
–Να, αυτό το πεύκο!...
Ήταν ένα πεύκο, κάτω από το οποίο είχε βάλει ένα μακρόστενο τραπέζι,
όπου έτρωγε με διάφορους ανθρώπους, που πήγαιναν να τον επισκεφθούν.
Και, συνέχισε:
