Ρωμ. 15,17 ἔχω οὖν
καύχησιν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τὰ πρὸς τὸν
Θεόν·
Ρωμ. 15,17 Εχω, λοιπόν, και εγώ βαθείαν ηθικήν ικανοποίησιν και
καύχησιν με την δύναμιν και τον φωτισμόν του Ιησού Χριστού δια την κατά Θεόν
πνευματικήν αυτήν εργασίαν.
Ρωμ. 15,18 οὐ γὰρ
τολμήσω λαλεῖν τι ὧν οὐ κατειργάσατο Χριστὸς δι᾿ ἐμοῦ
εἰς ὑπακοὴν ἐθνῶν λόγῳ καὶ ἔργῳ,
Ρωμ. 15,18 Αυτό δε το έργον μου οφείλεται στον Κυριον. Δια τούτο
και ποτέ δεν θα τολμήσω να ομιλήσω με αλαζονείαν, ότι υπάρχει τάχα κάτι από τα
έργα μου, το οποίον αυτός ο ίδιος ο Χριστός να μη το έχη πραγματοποιήσει,
χρησιμοποιών εμέ ως όργανον της ευδοκίας του. Αυτός με εφώτιζε και με ενίσχυεν,
ώστε με την διδασκαλίαν μου, αλλά και με τα κατά Θεόν έργα μου να κηρύττω και
να καλώ τους εθνικούς να πιστεύσουν και να υπακούσουν στον Θεόν.
Ρωμ. 15,19 ἐν δυνάμει σημείων
καὶ τεράτων, ἐν δυνάμει Πνεύματος Θεοῦ, ὥστε με ἀπὸ
Ἱερουσαλὴμ καὶ κύκλῳ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ
πεπληρωκέναι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ,
Ρωμ. 15,19 Αυτός επεκύρωνε και ενίσχυε το κήρυγμά μου με την
δύναμιν υπερφυσικών έργων και καταπληκτικών θαυμάτων, που επραγματοποιούντο με
την δύναμιν του Πνεύματος του Θεού, ώστε εγώ από την Ιερουσαλήμ και δια μεγάλης
γύρω περιοδείας μέχρι του Ιλλυρικού να κηρύξω ανελλιπώς και πλήρως το
Ευαγγέλιον του Χριστού.
Ρωμ. 15,20 οὕτω δὲ
φιλοτιμούμενον εὐαγγελίζεσθαι οὐχ ὅπου ὠνομάσθη
Χριστός, ἵνα μὴ ἐπ᾿ ἀλλότριον θεμέλιον οἰκοδομῶ,
Ρωμ. 15,20 Ετσι δε με εβοήθησεν ο Κυριον να θεωρώ μεγάλην μου
τιμήν και μετά ζήλου να αγωνίζωμαι, δια να κηρύττω το Ευαγγέλιον όχι εκεί όπου
έχει κηρυχθή ο Χριστός, δια να μη κτίζω επάνω εις ξένον θεμέλιον.
Ρωμ. 15,21 ἀλλὰ καθὼς
γέγραπται, οἷς οὐκ ἀνηγγέλη περὶ αὐτοῦ ὄψονται,
καὶ οἳ οὐκ ἀκηκόασι συνήσουσι.
Ρωμ. 15,21 Αλλ' εκήρυξα αλλού, όπως άλλωστε έχει γραφή εις την
Π. Διαθήκην· “οι εθνικοί και ειδωλολάτραι στους οποίους δεν ανηγγέλθη το
κήρυγμα περί του Χριστού, θα τον ίδουν και εκείνοι που δεν έχουν ακούσει, θα
ακούσουν και θα εννοήσουν αυτό το κήρυγμα”.
Ρωμ. 15,22 Διὸ καὶ ἐνεκοπτόμην
τὰ πολλὰ τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς·
Ρωμ. 15,22 Ακριβώς διότι υπήρχον πολλαί περιοχαί, όπου δεν είχεν
ακουσθή το περί του Χριστού κήρυγμα, εμποδίσθηκα πολλές φορές να έλθω εις σας.
Ρωμ. 15,23 νυνὶ δὲ
μηκέτι τόπον ἔχων ἐν τοῖς κλίμασι τούτοις, ἐπιποθίαν δὲ
ἔχων τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς ἀπὸ
πολλῶν ἐτῶν,
Ρωμ. 15,23 Τωρα όμως, που δεν έχω πλέον απασχόλησιν εις τα μέρη
αυτά, διότι εις κάθε τόπον έγινε γνωστόν το περί Χριστού κήρυγμα, ποθώ πολύ
σφοδρώς και από πολλάς χρόνια να έλθω εις σας.
Ρωμ. 15,24 ὡς ἐὰν
πορεύωμαι εἰς τὴν Σπανίαν, ἐλεύσομαι πρὸς ὑμᾶς·
ἐλπίζω γὰρ διαπορευόμενος θεάσασθαι ὑμᾶς καὶ ὑφ᾿
ὑμῶν προπεμφθῆναι ἐκεῖ, ἐὰν ὑμῶν
πρῶτον ἀπὸ μέρους ἐμπλησθῶ.
Ρωμ. 15,24 Οταν, λοιπόν, θα επιχειρήσω το ταξίδιόν μου δια την
Ισπανίαν, θα έλθω προς σας, διότι ελπίζω, καθώς θα διαβαίνω, να σταματήσω εις
την πόλιν σας, να σας ίδω και, αφού πρώτον απολαύσω την χαράν από την
επικοινωνίαν σας, να προπεμφθώ από σας προς την Ισπανίαν.
Ρωμ. 15,25 νυνὶ δὲ
πορεύομαι εἰς Ἱερουσαλὴμ διακονῶν τοῖς ἁγίοις.
Ρωμ. 15,25 Τωρα δε πηγαίνω εις την Ιερουσαλήμ, εκτελών συγχρόνως
υπηρεσίαν χάριν των εκεί Χριστιανών.
Ρωμ. 15,26 εὐδόκησαν γὰρ
Μακεδονία καὶ Ἀχαΐα κοινωνίαν τινὰ ποιήσασθαι εἰς τοὺς
πτωχοὺς τῶν ἁγίων τῶν ἐν Ἱερουσαλήμ.
Ρωμ. 15,26 Διότι με αγάπην και χαράν απεφάσισαν οι Χριστιανοί της
Μακεδονίας και της Αχαΐας να κάμουν κάποιον έρανον μεταξύ των δια τους πτωχούς
εκ των Χριστιανών, που κατοικούν εις την Ιερουσαλήμ.
Ρωμ. 15,27 εὐδόκησαν γὰρ
καὶ ὀφειλέται αὐτῶν εἰσιν· εἰ γὰρ
τοῖς πνευματικοῖς αὐτῶν ἐκοινώνησαν τὰ ἔθνη,
ὀφείλουσι καὶ ἐν τοῖς σαρκικοῖς λειτουργῆσαι
αὐτοῖς.
Ρωμ. 15,27 Από καλωσύνην βέβαια το απεφάσισαν, αλλά και από
υποχρέωσιν αφού είναι και οφείλεται εις αυτούς. Διότι εάν οι εθνικοί επήραν
μέρος εις τας πνευματικάς δωρεάς, τας οποίας είχαν οι Ιουδαίοι, οφείλουν και
αυτοί, κατά λόγον δικαιοσύνης, να τους εξυπηρετήσουν με τα υλικά αγαθά των.
Ρωμ. 15,28 τοῦτο οὖν ἐπιτελέσας,
καὶ σφραγισάμενος αὐτοῖς τὸν καρπόν τοῦτον, ἀπελεύσομαι
δι᾿ ὑμῶν εἰς τὴν Σπανίαν.
Ρωμ. 15,28 Οταν, λοιπόν, εκτελέσω την αποστολήν μου και παραδώσω
εις αυτούς ασφαλώς το προϊόν αυτόν της συνεισφοράς και αγάπης, θα αναχωρήσω δια
μέσου της χώρας σας εις την Ισπανίαν.
Ρωμ. 15,29 οἶδα δὲ ὅτι
ἐρχόμενος πρὸς ὑμᾶς ἐν πληρώματι εὐλογίας
τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ ἐλεύσομαι.
Ματθ. 12,46 Ἔτι δὲ αὐτοῦ
λαλοῦντος τοῖς ὄχλοις ἰδοὺ ἡ μήτηρ καὶ
οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ εἱστήκεισαν ἔξω,
ζητοῦντες λαλῆσαι αὐτῷ.
Ματθ. 12,46 Ενώ δε αυτός ακόμη ωμιλούσε προς τους όχλους, ιδού η μητέρα
του και οι θεωρούμενοι αδελφοί του είχαν σταθή έξω και εζητούσαν να του
ομιλήσουν.
Ματθ. 12,47 εἶπε δέ τις αὐτῷ·
ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἑστήκασιν
ἔξω ζητοῦντές σε ἰδεῖν.
Ματθ. 12,47 Του είπε δε κάποιος· “ιδού η μητέρα σου και οι αδελφοί
σου στέκουν έξω και θέλουν να σε ιδούν”.
Ματθ. 12,48 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς
εἶπε τῷ λέγοντι αὐτῷ· τίς ἐστιν ἡ
μήτηρ μου καὶ τίνες εἰσὶν οἱ ἀδελφοί μου;
Ματθ. 12,48 Ο δε Ιησούς απεκρίθη και του είπε· “ποιά είναι η μητέρα
μου και ποιοί είναι οι αδελφοί μου;”
Ματθ. 12,49 καὶ ἐκτείνας τὴν
χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ
ἔφη· ἰδοὺ ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί
μου·
Ματθ. 12,49 Και αφού άπλωσε το χέρι του επάνω στους μαθητάς του
είπε· “αυτοί είναι η μητέρα μου και οι αδελφοί μου.
Ματθ. 12,50 ὅστις γὰρ ἂν
ποιήσῃ τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς,
αὐτός μου ἀδελφός καὶ ἀδελφὴ καὶ μήτηρ ἐστίν.
Ματθ. 12,50 Διότι όποιος θα γνωρίση και θα εφαρμόση το θέλημα του
ουρανίου Πατρός μου, αυτός είναι αδελφός μου και αδελφή μου και η μητέρα μου”.
Ματθ. 13,1 Ἐν δὲ τῇ
ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς
τῆς οἰκίας ἐκάθητο παρὰ τὴν θάλασσαν·
Ματθ. 13,1 Κατά δε την ημέραν εκείνην εβγήκε ο Ιησούς από το
σπίτι και εκάθησε κοντά εις την θάλασσαν.
Ματθ. 13,2 καὶ συνήχθησαν πρὸς
αὐτὸν ὄχλοι πολλοί, ὥστε αὐτὸν εἰς πλοῖον
ἐμβάντα καθῆσθαι, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐπὶ
τὸν αἰγιαλὸν εἱστήκει.
Ματθ. 13,2 Και συγκεντρώθησαν πλησίον πολλά πλήθη λαού, ώστε να
ανεβή αυτός εις ένα εκεί πλοιάριον και να καθήση, ενώ όλος ο άλλος λαός
εστέκετο εις την παραλίαν.
Ματθ. 13,3 καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖς
πολλὰ ἐν παραβολαῖς λέγων·
Ματθ. 13,3 Και εκήρυξεν εις αυτούς πολλάς αληθείας με παραβολάς
και είπε·
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
