Ἁγίου Ἰωάννου Κρονστάδης
“Ἡ ἐν Χριστῷ Ζωή”
Τήν ζωή μας τήν ἔχουμε κάνει παιδικό παχνίδι· ὄχι ὅμως ἀθῶο, ἀλλά
ἁμαρτωλό. Γιατί, ἐνῶ γνωρίζουμε τόν σκοπό τῆς ζωῆς μας, τόν παραμελοῦμε
καί ἀσχολούμαστε μέ μάταια καί ἄσκοπα ζητήματα.
Παραδινόμαστε στήν ἀπόλαυση τῶν ἐνδυμάτων, ἀντί νά σκεπάζουμε ἄνετα
καί εὐπρεπῶς τό σῶμα μας· καί ἔτσι νά τό προστατεύουμε ἀπό ἐπιβλαβεῖς
ἐπιδράσεις.
Παραδινόμαστε στήν ἀπόλαυση τοῦ χρυσοῦ καί τοῦ ἀργύρου, θαυμάζοντάς τα στά θησαυροφυλάκια. Ἀντί νά τό χρησιμοποιοῦμε μόνον γιά τίς πραγματικές μας ἀνάγκες καί νά δίνουμε τά τυχόν περισσεύματα σέ ὅσους ἔχουν ἀνάγκη.
Παραδινόμαστε στήν ἀπόλαυση τῶν κατοικιῶν μας. Ἀντί νά ἔχουμε ἁπλῶς
ἀσφαλῆ, ἄνετη καί εὐπρεπῆ στέγη γιά τήν προστασία μας ἀπό τά στοιχεῖα
τῆς φύσης.
Παραδιδόμαστε στήν ἀπόλαυση τῶν διανοητικῶν μας χαρισμάτων, τοῦ
νοῦ καί τῆς φαντασίας· καί τά μεταχειριζόμαστε γιά νά ὑπηρετήσουμε ἁπλῶς
τήν ἁμαρτία καί τήν ματαιότητα τοῦ κόσμου τούτου. Ἀντί νά
χρησιμοποιήσουμε αὐτά, πρό παντός, γιά νά γνωρίσουμε τόν Πάνσοφο
Δημιουργό τοῦ σύμπαντος κόσμου· γιά προσευχή· γιά ἱκεσία· γιά δοξολογία
τοῦ Θεοῦ· καί γιά νά ἐξωτερικεύσουμε ἀμοιβαία ἀγάπη καί σεβασμό.
