Στήν ιστορία του ανθρωπίνου γένους
υπάρχουν μόνο δύο σημαντικά γεγονότα, τα όποια ό Θεός τα αναγγέλλει
μέσω του Αρχαγγέλου Γαβριήλ. Καί αυτά είναι ή Γέννηση του Προαιώνιου
Υιοῦ του Θεοῦ κατά σάρκα καί ή γέννηση του Προδρόμου καί Βαπτιστού του
Ιωάννου, του μείζονος «εν γεννητοῖς γυναικών» (Ματθ. 11, 11), σύμφωνα
με το λόγο του Κυρίου Ιησοῦ Χριστοῦ. Την γέννηση του
Προδρόμου ακολουθεί καί το θαῦμα της λύσεως της γλώσσας του πατέρα του
Ζαχαρία, την οποία έδεσε ό Αρχάγγελος γιατί δεν πίστεψε στα λόγια του.
Ή γέννηση του δοξάστηκε με τον προφητικό λόγο του Ζαχαρία, ό όποιος
είπε: «Καί συ, παιδίον, προφήτης υψίστου κληθήση• προπορεύση γαρ προ
προσώπου Κυρίου έτοιμάσαι οδούς αυτού, του δούναι γνώσιν σωτηρίας τω λαώ
αυτού, εν άφέσει αμαρτιών αυτών δια σπλάγχνα ελέους Θεοῦ ημών, εν οἷς
έπεσκέψατο ημάς ανατολή εξ ύψους έπιφάναι τοις εν σκότει καί σκιά
θανάτου καθημένοις, του κατευθΰναι τους πόδας ημών εις όδόν ειρήνης»
(Λκ. 1, 76-79).
“ Ολη ή ζωή του Προδρόμου ήταν μία ζωή ασυνήθιστη. Για τα παιδικά του χρόνια γνωρίζουμε μόνο αυτό, το όποιο μας λέει ό ευαγγελιστής Λουκάς,
οτι δηλαδή, «ηυξανε και έκραταιουτο πνεύματι, καί ην εν ταίς έρήμοις
έως ημέρας αναδείξεως αυτού προς τον Ισραήλ» (Λκ. 1, 80). Πώς καί πότε
βρέθηκε το παιδί στην έρημο δεν το γνωρίζουμε ακριβώς. Κατά την
παράδοση, ό βασιλιάς Ηρώδης μετά την σφαγή των νηπίων στη Βηθλεέμ ήθελε
να σκοτώσει καί τον Ιωάννη, δεν μπόρεσε όμως να τον βρει. Το γεγονός
αυτό τον εξόργισε πολύ καί γι” αυτό διέταξε να σκοτώσουν τον πατέρα του,
τον Ζαχαρία. Ή μητέρα του, άφοῦ έμαθε ότι οί στρατιώτες ψάχνουν το
παιδί, το πήρε καί πήγε μαζί του σε μία έρημη ορεινή περιοχή. Άφού
έζησαν λίγο καιρό εκεί ή μητέρα του πέθανε καί ό μικρός Ιωάννης έμεινε
μόνος του στην έρημο.
