Θυμάστε, σάς είπα κάποτε γιά ένα άτομο, πού ήρθε και μου είπε ότι δέν
πιστεύει πώς υπάρχει αιώνιος ζωή; Ξαφνικά μιά μέρα πέθανε ο καλύτερός
του φίλος, πολύ νέος άνθρωπος. Από τον πόνο πού αισθάνθηκε, ήρθε μιά
μέρα, μέ βρήκε, μιλήσαμε καί τού είπα να του κάνη κάθε μέρα ένα
κομποσχοινάκι τριαντα- τριάρι κι ας μή πιστεύη. Μετά από λίγο καιρό
σταμάτησε να κάνη τό κομποσχοίνι.
Παρουσιάστηκε
τότε ο φίλος του καί του λέει: «Γιατί σταμάτησες να μου κάνης
κομποσχοίνι; Κάθε μέρα, όσο ζής, θά μου κάνης τό κομποσχοινάκι, γιατί
κάθε μέρα λαβαίνω τό δώρο σου». Ας χάσουμε καί λίγο ύπνο. Είναι τέτοιες
οί καταστάσεις τώρα, πού πρέπει να χάνουμε λίγο ύπνο, να εγκρατευώμαστε
στο φαγητό μας καί σ’ όλα μας.
