Στην περιοχή της Εορδαίας τον εικοστό μόλις αιώνα, στις ημέρες μας, διέλαμψε η οσία κτητόρισσα του Μοναστηριού της Αγίας Παρασκευής, Χρυσή, η ταπεινή και απλοϊκή χήρα από το χωριό Παλαιοχώρι-Φούφα, η γνωστότερη στην ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας «Μπάμπω-Ρύσσω», δηλαδή «Γιαγιά-Χαρίσω». Αυτή γεννήθηκε το 1877 και το επώνυμό της ήταν Πέτρου-Κύπτη. Ήταν πτωχή μα τίμια γυναίκα που την αξίωσε ο Θεός μετά από γάμου κοινωνία να αποκτήσει τέσσερα παιδιά, τρία αγόρια, το Σταύρο, τον Τρύφωνα και το Θεόδωρο καθώς και μια κόρη, την Ελένη.
Υπάκουη στην Αγία Παρασκευή
Αυτή την ενάρετη Χρυσή με τη σταθερή προσήλωση στις ελληνορθόδοξες
παραδόσεις διάλεξε στην ηλικία των πενηνταέξη της χρόνων η Αγία
Οσιομάρτυς Παρασκευή, για να την καταστήσει πιστή της θεραπαινίδα. Αυτήν
επέλεξε η θαυματουργή Αγία, για να φανερώσει τον κρυμμένο στη γη
πνευματικό θησαυρό του παλιού Μοναστηριού της με την πήλινη εικόνα της
και άλλα τιμαλφή αντικείμενα.
Όταν τελείωσε τις αποκαλύψεις της προς την Γερόντισσα Χρυσή η Αγία
Παρασκευή και την προσέταξε να βοηθήσει στην ανεύρεση αυτού του
θησαυρού, η ταπεινή Γερόντισσα έσκυψε το κεφάλι, όπως η Παναγία μας
εμπρός στον Αρχάγγελο Γαβριήλ, και της είπε; «Γένοιτό μοι κατά το ρήμά
σου» (Λουκ. α 38).
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι ο δεύτερος γιος της Γερόντισσας Χρυσής, ο
Τρύφωνας, είχε τυφλωθεί, αλλά η μητέρα του πίστευε ακράδαντα στο Θεό,
ότι θα θεραπευθεί. Πήγε, λοιπόν, αυτή στη θέση «Βακούφικα», εκεί που
σήμερα είναι κτισμένο το Μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής, και όπου υπήρχε
από παλιά αγίασμα αγνώστου ως τότε Αγίου και γέμισε ένα κανατάκι. Το
έφερε στο καλύβι της και είπε στη νύφη της, τη γυναίκα του Σταύρου, ότι
επειδή εκείνη θα ήταν στην Εκκλησία λόγω Κυριακής, να ρίξει στον
Τρύφωνα, για να πλυθεί από το νερό που έφερε, όταν εκείνος ξυπνήσει.
