Β Κορ. 11,21 κατὰ ἀτιμίαν
λέγω, ὡς ὅτι ἡμεῖς ἠσθενήσαμεν. ἐν ᾧ
δ᾿ ἄν τις τολμᾷ, ἐν ἀφροσύνῃ λέγω, τολμῶ
κἀγώ.
Β Κορ. 11,21 Προς εντροπήν και ταπείνωσίν μου το λέγω, σαν να
υπήρξαμεν ημείς ασθενείς και αδύνατοι μεταξύ σας, και δεν μπορούσαμε τάχα να
κάμωμεν όσα οι ψευδαπόστολοι σας έκαμαν. Σας λέγω όμως τούτο· εις οτιδήποτε
τολμά να καυχηθή κανείς τολμώ και εγώ-με αφροσύνην το λέγω αυτό.
Β Κορ. 11,22 Ἑβραῖοί εἰσι;
κἀγώ· Ἰσραηλῖταί εἰσι; κἀγώ· σπέρμα Ἀβραάμ
εἰσι; κἀγώ·
Β Κορ. 11,22 Είναι Εβραίοι εκείνοι; Και εγώ είμαι Εβραίος· είναι
Ισραηλίται, απόγονοι του Ισραήλ, δηλαδή του πατριάρχου Ιακώβ; είμαι και εγώ.
Καυχώνται ότι είναι απόγονοι του Αβραάμ; Είμαι και εγώ.
Β Κορ. 11,23 διάκονοι Χριστοῦ εἰσι;
παραφρονῶν λαλῶ, ὑπὲρ ἐγώ· ἐν κόποις
περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερβαλλόντως, ἐν φυλακαῖς
περισσοτέρως, ἐν θανάτοις πολλάκις·
Β Κορ. 11,23 Καυχώνται ότι είναι υπηρέται του Χριστού-ομιλώ σαν
παραλογιζόμενος αυτήν την στιγμήν-είμαι εγώ παραπάνω από αυτούς διάκονος του
Χριστού. Το απέδειξε όλη μου η ζωή ως Αποστόλους του Χριστού. Διότι εγώ
υπεβλήθην εις κόπους περισσοτέρους από οιανδήποτε άλλον· υπέμεινα πληγές
αναρίθμητες στο σώμα μου, ερρίφθην εις τας φυλακάς και έμεινα φυκλακισμένος
περισσότερον από κάθε άλλον· πολλές φορές αντίκρυσα εμπρός μου τον θάνατον.
Β Κορ. 11,24 ὑπὸ Ἰουδαίων
πεντάκις τεσσαράκοντα παρὰ μίαν ἔλαβον,
Β Κορ. 11,24 Από τους Ιουδαίους πέντε φορές εμαστιγώθην με σαράντα
παρά μίαν μαστιγώσεις κάθε φοράν.
Β Κορ. 11,25 τρὶς ἐῤῥαβδίσθην,
ἅπαξ ἐλιθάσθην, τρὶς ἐναυάγησα, νυχθήμερον ἐν τῷ
βυθῷ πεποίηκα·
Β Κορ. 11,25 Τρεις φορές εκτυπήθηκα με ράβδους· μια φορά
ελιθοβολήθηκα· τρεις φορές εναυάγησα· επί ένα ημερονύκτιον έμεινα ναυαγός εις
την θάλασσαν.
Β Κορ. 11,26 ὁδοιπορίαις πολλάκις,
κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις λῃστῶν, κινδύνοις ἐκ
γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει,
κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ,
κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις·
Β Κορ. 11,26 Εργάσθηκα δια το Ευαγγέλιον του Κυρίου με κουραστικές
και μακρές οδοιπορίες πολλές φορές, με κινδύνους από ποτάμια και μάλιστα κατά
τον χειμώνα που επλημμύριζαν. Αντίκρυσα κινδύνους από ληστάς, κινδύνους από
τους ομοεθνείς μου Εβραίους, κινδύνους από εθνικούς και ειδωλολάτρας, κινδύνους
μέσας εις τας πόλεις, κινδύνους μέσα σε έρημες περιοχές, κινδύνους εις την
θάλασσαν, κινδύνους εκ μέρους ψευδαδέλφων, που υπεκρίνοντο, ότι είναι
Χριστιανοί.
Β Κορ. 11,27 ἐν κόπῳ καὶ
μόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ
δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι·
Β Κορ. 11,27 Εξεπλήρωσα μέχρι σήμερα την αποστολήν μου με κόπον και
μόχθον, με αγρυπνίες πολλές φορές, με πείναν και δίψαν, με νηστείες και
στερήσεις πολλές φορές, με το ψύχος του χειμώνα και με τα λίγα ρούχα, που είχα
για να καλύπτω την γυμνότητά μου.
Β Κορ. 11,28 χωρὶς τῶν
παρεκτὸς ἡ ἐπισύστασίς μου ἡ καθ᾿ ἡμέραν, ἡ
μέριμνα πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν.
Β Κορ. 11,28 Και δια να μη αναφέρω τόσα και τόσα άλλα, με
εταλαιπωρούσε και με έρριπτε εις στενοχωρίαν η καθημερινή πίεσις και ενόχλησις
εχθρών και φίλων, όπως επίσης και η αγωνιώδης φροντίδα δια τας Εκκλησίας.
Β Κορ. 11,29 τίς ἀσθενεῖ, καὶ
οὐκ ἀσθενῶ; τίς σκανδαλίζεται, καὶ οὐκ ἐγὼ
πυροῦμαι;
Β Κορ. 11,29 Ποιός Χριστιανός ασθενεί και δεν ασθενώ μαζή του και δεν
συμπάσχω και εγώ; Ποιός σκοντάπτει και πίπτει και δεν καιομαι και εγώ μέσα εις
αυτήν την θλίψιν;
Β Κορ. 11,30 εἰ καυχᾶσθαι δεῖ,
τὰ τῆς ἀσθενείας μου καυχήσομαι.
Β Κορ. 11,30 Εάν όμως πρέπει να καυχηθώ, θα καυχηθώ δια την ασθένειαν
και αδυναμίαν μου μέσα στους πειρασμούς και τους διωγμούς.
Β Κορ. 11,31 ὁ Θεὸς καὶ
πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἶδεν,
ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας,
ὅτι οὐ ψεύδομαι.
Β Κορ. 11,31 Ο Θεός και πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, που
είναι ευλογημένος και δοξασμένος στους αιώνας, γνωρίζει ότι δεν ψεύδομαι, αλλ'
ότι αυτά που θα σας πω είναι απολύτως αληθινά.
Β Κορ. 11,32 ἐν Δαμασκῷ ὁ
ἐθνάρχης Ἀρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν Δαμασκηνῶν
πόλιν πιάσαι με θέλων,
Β Κορ. 11,32 Εις την Δαμασκόν ο διοικητής ο διωρισμένος από τον
βασιλέα Αρέταν εφρουρούσε την πόλιν των Δαμασκηνών, επειδή ήθελε να με συλλαβή·
Β Κορ. 11,33 καὶ διὰ θυρίδος
ἐν σαργάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον
τὰς χεῖρας αὐτοῦ.
Β Κορ. 11,33 και από κάποιο παράθυρο, μέσα εις ένα καλάθι πλεγμένο με
σχοινί με κατέβασαν έξω από το τοίχος και εξέφυγα από τα χέρια του.
Β Κορ. 12,1 Καυχᾶσθαι δὴ οὐ
συμφέρει μοι· ἐλεύσομαι γὰρ εἰς ὀπτασίας καὶ
ἀποκαλύψεις Κυρίου.
Β Κορ. 12,1 Να καυχηθώ δια τόσα και τόσα άλλα, που υπέστην και
έπραξα δια το Ευαγγέλιον, δεν με συμφέρει από πνευματικής απόψεως. Θα προχωρήσω
όμως εις οράματα και αποκαλύψεις, που έλαβα εκ μέρους του Κυρίου.
Β Κορ. 12,2 οἶδα ἄνθρωπον ἐν
Χριστῷ πρὸ ἐτῶν δεκατεσσάρων· εἴτε ἐν
σώματι οὐκ οἶδα, εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ
οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν· ἁρπαγέντα τὸν τοιοῦτον
ἕως τρίτου οὐρανοῦ.
Β Κορ. 12,2 Γνωρίζω ένα άνθρωπον, που εζούσε εν Χριστώ, και ο
οποίος προ δεκατεσσάρων ετών-είτε ευρίσκετο στο σώμα του κατά την ώραν εκείνην
δεν γνωρίζω· είτε ήτο εκτός του σώματος, δεν γνωρίζω, ο Θεός το γνωρίζει-είχεν
αρπαγή και αναληφθ έως τον τρίτον ουρανόν.
Β Κορ. 12,3 καὶ οἶδα τὸν
τοιοῦτον ἄνθρωπον· εἴτε ἐν σώματι εἴτε ἐκτὸς
τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν·
Β Κορ. 12,3 Και γνωρίζω, ότι αυτός ο άνθρωπος-είτε με το σώμα του
έξω από το σώμα του, δεν γνωρίζω, ο Θεός γνωρίζει-
Β Κορ. 12,4 ὅτι ἡρπάγη εἰς
τὸν παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἄῤῥητα ῥήματα,
ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι.
Β Κορ. 12,4 ότι ηρπάγη έως στον παράδεισον και ήκουσε λόγους, τους
οποίους ανθρωπίνη γλώσσα δεν ημπορεί να διατυπώση και τους οποίους δεν είναι
επιτετραμμένον στον άνθρωπον να τους είπη και τους αποκαλύψη.
Β Κορ. 12,5 ὑπὲρ τοῦ
τοιούτου καυχήσομαι, ὑπὲρ δὲ ἐμαυτοῦ οὐ
καυχήσομαι εἰ μὴ ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου.
Β Κορ. 12,5 Δια τον άνθρωπον αυτόν θα καυχηθώ, που τον ετίμησε
τόσον πολύ ο Θεός. Δια τον ευατόν μου όμως δεν θα καυχηθώ, παρά μόνον δια τας
ασθενείας μου, όπως αυταί αφάνησαν εις τας περιόδους των διωγμών και των
κινδύνων.
Β Κορ. 12,6 ἐὰν γὰρ
θελήσω καυχήσασθαι, οὐκ ἔσομαι ἄφρων· ἀλήθειαν γὰρ
ἐρῶ· φείδομαι δὲ μή τις εἰς ἐμὲ
λογίσηται ὑπὲρ ὃ βλέπει με ἢ ἀκούει τι ἐξ ἐμοῦ.
Β Κορ. 12,6 Εάν όμως θελήσω να καυχηθώ δια τους αγώνας μου και δια
τα έργα, τα οποία με την βοήθειαν του Θεού υπέρ του Ευαγγελίου έκαμα, δεν θα
είμαι άφρων, διότι θα πω την αλήθειαν. Διστάζω όμως και αποφεύγω να το πράξω,
μήπως τυχόν κανείς σχηματίση δι' εμέ ιδέαν ανωτέραν, από ο,τι βλέπεις εις εμέ η
απ' ο,τι ακούει από εμέ.
Β Κορ. 12,7 Καὶ τῇ ὑπερβολῇ
τῶν ἀποκαλύψεων ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι, ἐδόθη
μοι σκόλοψ τῇ σαρκί, ἄγγελος σατᾶν, ἵνα με κολαφίζῃ
ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι.
Β Κορ. 12,7 Και ένεκα του πολλού πλήθους των αποκαλύψεων, δια να
μη υπερηφανεύωμαι, επέτρεψεν ο Θεός και μου εδόθη σκληρό αγκάθι στο σώμα,
άγγελος δηλαδή του σατανά, δια να με γρονθοκοπή και να με ταλαιπωρή, ανίατος
ασθένεια δια να μη το παρώ επάνω μου.
Β Κορ. 12,8 ὑπὲρ τούτου τρὶς
τὸν Κύριον παρεκάλεσα ἵνα ἀποστῇ ἀπ᾿ ἐμοῦ·
Β Κορ. 12,8 Δια την θλίψιν και δοκιμασίαν αυτήν τρεις φορές
παρεκάλεσα τον Κυριον να μου την απομακρύνη.
Β Κορ. 12,9 καὶ εἴρηκέ
μοι· ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου· ἡ γὰρ
δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται. ἥδιστα οὖν
μᾶλλον καυχήσομαι ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου, ἵνα ἐπισκηνώσῃ
ἐπ᾿ ἐμὲ ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ.
Β Κορ. 12,9 Και ο Κυριος μου είπε· “σου αρκεί η χάρις μου· διότι η
δύναμίς μου φαίνεται ολοένα και τελειοτέρα μέσα εις την ανθρωπίνην αδυναμίαν με
τα μεγάλα και θαυμαστά έργα που κατορθώνει”. Με πολύ μεγάλην εσωτερικήν
γλυκύτητα και ευχαρίστησιν θα καυχώμαι περισσότερον δια τας ασθενείας μου, ώστε
να μένω έτσι εις την ταπεινοφροσύνην, δια να κατοικήση εις εμέ η δύναμις του
Χριστού.
Ματθ. 16,13 Ἐλθὼν δὲ
ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη Καισαρείας τῆς
Φιλίππου ἠρώτα τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ λέγων·
τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν
τοῦ ἀνθρώπου;
Ματθ. 16,13 Οταν δε ήλθεν ο Ιησούς εις τα μέρη της Καισαρείας, την
οποίαν είχε επεκτείνει και εξωραΐσει ο Ηρώδης ο Φιλιππος, ερώτησε τους μαθητάς
του λέγων· “τι λένε οι άνθρωποι, ότι είμαι εγώ, ο υιός του ανθρώπου;”
Ματθ. 16,14 οἱ δὲ εἶπον·
οἱ μὲν Ἰωάννην τὸν βαπτιστήν, ἄλλοι δὲ Ἠλίαν,
ἕτεροι δὲ Ἱερεμίαν ἢ ἕνα τῶν προφητῶν.
Ματθ. 16,14 Εκείνοι δε είπαν· “άλλοι μεν λένε ότι είσαι ο Ιωάννης ο
Βαπτιστής, άλλοι δε ο Ηλίας, και άλλοι ότι είσαι ο Ιερεμίας η ένας από τους
προφήτας”.
Ματθ. 16,15 λέγει αὐτοῖς·
ὑμεῖς δὲ τίνα με λέγεται εἶναι;
Ματθ. 16,15 Λεγει εις αυτούς· “σεις όμως οι μαθηταί μου ποίος λέτε,
ότι είμαι;”
Ματθ. 16,16 ἀποκριθεὶς δὲ
Σίμων Πέτρος εἶπε· σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς
τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος.
Ματθ. 16,16 Απεκρίθη δε ο Σιμων ο Πετρος και είπε· “Συ είσαι ο
Χριστός, ο υιός του Θεού του αιωνίου, που έχει ζωήν και δίδει ζωήν”.
Ματθ. 16,17 καὶ ἀποκριθεὶς
ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· μακάριος εἶ,
Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι σάρξ καὶ αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέ
σοι, ἀλλ᾿ ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
Ματθ. 16,17 Και ο Ιησούς απήντησε και του είπε· “μακάριος είσαι,
Σιμων υιέ του Ιωνά, διότι την ομολογίαν, που έκαμες, δεν σου την εφανέρωσε αίμα
και σαρξ, δηλαδή κάποιος άνθρωπος, αλλά ο Πατήρ μου ο επουράνιος.
Ματθ. 16,18 κἀγὼ δέ σοι
λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ
τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ
πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς.
Ματθ. 16,18 Και εγώ δε σου λέγω τούτο· ότι συ είσαι Πετρος και επάνω
εις αυτήν την πέτραν της ομολογίας σου θα οικοδομήσω ασάλευτον την Εκκλησίαν
μου, και πύλαι Αδου (δηλαδή όλαι αι κακαί δυνάμστου πονηρού διαβόλου και των
διεστραμμένων ανθρώπων), δεν θα υπερισχύσουν και δεν θα κατορθώσουν τίποτε
εναντίον της.
Ματθ. 16,19 καὶ δώσω σοι τὰς
κλεῖς τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, καὶ ὃ
ἐὰν δήσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται
δεδεμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, καὶ ὃ ἐὰν
λύσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένον ἐν
τοῖς οὐρανοῖς.
Ματθ. 16,19 Και θα σου δώσω τα κλειδιά της βασιλείας των ουρανών, θα
σου δώσω δηλαδή την εξουσίαν, ώστε όποιο αμάρτημα δεν θα συγχωρήσης συ εις την
γην, θα είναι ασυγχώρητον και στους ουρανούς· και αμάρτημα το οποίον συ θα
συγχωρήσης επάνω εις την γην, θα είναι συγχωρημένον στους ουρανούς”.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
