«Ὁ Διοικητής του» «......Ἐκεῖνα τά χρόνια μπορεῖ νά ἤμασταν ἁπλά παιδιά καί φτωχοί ἄνθρωποι ἀλλά εἴχαμε τιμή καί ἠθική»

Ὁ Γέρων Ἰάκωβος Τσαλίκης

Τό δακτυλάκι τοῦ Διοικητοῦ μου τό ᾿ χω (μέχρι) σήμερα καί τό θυμιάζω, (ἐπειδή) ἔγραφε τίς ἄδειες ἐξόδου μου, γιά νά πηγαίνω στήν Ἐκκλησία νά κοινωνῶ καί νά ἐξομολογοῦμαι. Ὁ Διοικητής μοῦ ᾿λεγε:

“Σέ ὑποστηρίζω ἀπό συμφέρον, γιά νά μέ μνημονεύεις, ὅταν πεθάνω”.

Ἔπερνε φτωχοκόριτσα, τούς ἔβαζε λεφτά στήν Τράπεζα, τά μάθαινε δουλειά, τά καλοτάϊζε, τά καλοπάντρευε, τά ἀποκαθιστοῦσε. Τέτοια ἔκανε».

Μακαρία ἁπλότης

Νά σᾶς πῶς τώρα τί ἁπλότητα εἴχαμε ἐκεῖνα τά χρόνια; Θά γελάσετε. Μοῦ λέει κάποτε ὁ Διοικητής μου – ἦταν Συνταγματάρχης –

“δέν μοῦ λές, παιδί μου, Ἰάκωβε, τί ὥρα εἶναι;”.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/