Μια άλλη μαρτυρία καταγράφει ο γέροντας
Χριστόδουλος, ηγούμενος της Ι. Μονής Κουτλουμουσίου στο βιβλιαράκι «Η παρουσία
του Μοναχισμού στον σύγχρονο κόσμο»:
Ο γέροντας συνήθιζε να έρχεται στις
αγρυπνίες της Μονής μας όπου καθόταν στο στασίδι απέναντι από την εφέστιο
εικόνα μας, τη Φοβερά Προστασία. Οι αδελφοί επίσης τον επισκέπτονταν συχνά,
καθώς βέβαια και πλήθος προσκυνητών, που φιλοξενούνταν στη Μονή μας. Όμως
κάποια περίοδο -ήταν η χρονιά που είχε τα πρώτα συμπτώματα του καρκίνου-
πέρασαν σαράντα ημέρες χωρίς να φανεί, χωρίς να ανοίγει την πόρτα της καλύβης,
χωρίς να δώσει κανένα σημείο ζωής, γεγονός που μας δημιούργησε ανησυχία. Κάποια
μέρα αποφάσισα και κατέβηκα μόνος μου στο καλύβι του. Κτύπησα την πόρτα, αλλά
επειδή δεν έλαβα απάντηση, κατάφερα και την παραβίασα. Παρότι ήμουν ανήσυχος,
από τη στιγμή της εισόδου μου παραδόξως με κατέλαβε μια απροσδιόριστη και
ανεξήγητη ηρεμία.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
