Αυτό έδειξε ο Θεός σ΄ έναν μοναχό….
Είχε διακόνημα να καθαρίζει τον πρόναο του καθολικού της Μονής.
Ένας άλλος νεαρός μοναχός σκούπιζε τον χώρο από την Ωραία Πύλη μέχρι την πύλη της Εκκλησίας. Την ίδια ώρα γινόταν η λειτουργία.
Προσευχόταν λοιπόν για τον εαυτό του, όπως μπορούσε, με την απλότητα της καρδιάς του.
Ξαφνικά στρέφει το βλέμμα του προς τα άνω και βλέπει τον ουρανό ανοιχτό και μια Αγία Τράπεζα.
Μπροστά στην Αγία αυτή Τράπεζα ήσαν τρεις αρχιερείς γονατιστοί.
Παράπλευρα
έστεκε μια χορωδία με απερίγραπτη ομορφιά. Γινόταν ή θεία λειτουργία.
Ολόκληρη. Την τελούσαν άγιοι ιεράρχες. Ιεράρχες σαν τους Βασίλειο,
Γρηγόριο και Ιωάννη, σαν τους Αθανάσιο και Κύριλλο, τους οικουμενικούς
διδασκάλους.
Έστάθη ο μοναχός περισσότερο από μισή ώρα ακίνητος και έβλεπε. Σαν να είχε μαρμαρώσει!
Όταν η λειτουργία τελείωσε και οί αδελφοί έφευγαν από την Εκκλησία, είδαν
τον μοναχό αυτό να στέκει ακόμα ακίνητος. Ή σκούπα του είχε φύγει από τα
χέρια. Σαν στήλη άλατος! Μουσκεμένος από τα δάκρυα. Κυριολεκτικά
μουσκεμένος! Τον πήραν με προσοχή από το χέρι και, χωρίς να τον
ερωτήσουν τίποτε, τον επήγαν στο κελί του.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
