Ο Όσιος πατήρ ημών Ιάκωβος ο Ασκητής, εν ειρήνη τελειούται, εις την 28ην Ιανουαρίου
(Ο βίος του Οσίου Ιακώβου του ασκητού, σύμφωνα με το μικρό και το μέγα συναξαριστή, μεταφρασμένος στη νεοελληνική)
Επιμέλεια: Ηλιάδης Χριστόδουλος
Ο Όσιος αυτός αφήνοντας όλα τα εγκόσμια, πήγε να κατοικήσει σε μια
σπηλιά δίπλα σε μια κωμόπολη, την Πορφυριώνη και έμεινε εκεί για
δεκαπέντε χρόνια. Τόσο πολύ πρόκοψε στην αρετή και στην άσκηση, ώστε τον
αξίωσε ο Θεός να κάνει θαύματα. Έβγαζε δαιμόνια, γιάτρευε ασθένειες και
ανίατα πάθη, αλλά έκανε και άλλα διάφορα παρόμοια θαύματα. Μ’ αυτόν τον
τρόπο, έγινε γνωστός και περιβόητος στη γύρω περιοχή και πολλοί
πήγαιναν στο κελί του για να ωφεληθούν. Δεν πήγαιναν μόνο ευσεβείς, αλλά
και δυσεβείς Σαμαρείτες, τους οποίους νουθετούσε με τις Θείες γραφές
και τους επέστρεφε προς την ευσέβεια.
Ο φθονερός διάβολος όμως, βλέποντας τη μεγάλη ωφέλεια που δεχόταν ο
λαός απ’ τον Όσιο, τον μίσησε και προσπάθησε να τον καταδιώξει.
Χρησιμοποίησε λοιπόν για όργανό του έναν Σαμαρείτη και μπήκε μέσα του.
Αυτός μάζεψε όλους τους συγγενείς και τους φίλους του, με τους οποίους
άρχισε ν’ αναζητεί τρόπους, ώστε να καταφέρει να διώξει τον Όσιο απ’ το
κελί του.
