- Έργο του μοναχού είναι να γίνη δοχείο του Αγίου Πνεύματος. Νά κάνη την
καρδιά του ευαίσθητη σάν το φύλλο του χρυσού των αγιογράφων. Όλο το
έργο του μοναχού είναι αγάπη, όπως καί το ξεκίνημα του γίνεται από αγάπη
προς τόν Θεό, η οποία έχει καί την αγάπη προς τόν πλησίον.
Ό μοναχός μελετάει την δυστυχία της κοινωνίας, πονάει η καρδιά του καί προσεύχεται συνεχώς καρδιακά για τόν κόσμο.
Έτσι ελεεί τόν κόσμο με την προσευχή.
Υπάρχουν μοναχοί πού βοηθούν τους ανθρώπους περισσότερο από όσο θά τους βοηθούσε όλος ο κόσμος μαζί.
Ένας κοσμικός λ.χ. προσφέρει δύο πορτοκάλλια ή ένα κιλό ρύζι σε κάποιον
φτωχό, πολλές φορές μόνο για νά τον δουν οι άλλοι, καί κατακρίνει
μάλιστα, γιατί οι άλλοι δέν έδωσαν. Ό μοναχός όμως βοηθάει με τόννους
σιωπηλά μέ την προσευχή του.
Ό μοναχός δεν βάζει δικά του σχέδια και προγράμματα κοσμικά γιά
ιεραποστολές, άλλα προχωρεί χωρίς κανένα δικό του σχέδιο και ο Καλός
Θεός τόν περνάει στο σχέδιο το δικό Του, το θεϊκό, καί, αν χρειασθή γιά
ιεραποστολή, τόν στέλνει ο Θεός μέ θείο τρόπο.