Ἀγίου
Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης
Πρέπει
ν᾿ ἀγαπᾶμε τόν ἀδελφό μας πάντα καί
μάλιστα περισσότερο ὅταν ἁμαρτάνει
ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἤ βλάπτει ἐμᾶς τούς
ἴδιους, γιατί τότε εἶναι ἄρρωστος,
βρίσκεται σέ κίνδυνο, σέ κατάσταση
πνευματικῆς ἀποχαύνωσης. Τότε πρέπει
νά νιώσουμε περισσότερη συμπάθεια γιά
ἐκεῖνον, νά προσευχηθοῦμε, νά βάλουμε
στήν καρδιά του ἕνα θεραπευτικό ἐπίθεμα,
δηλαδή νά τοῦ ποῦμε ἕνα λόγο καλοσύνης,
παρηγοριᾶς, ἀγάπης, συγχωρητικότητας,
μιά συμβουλή. «
Γίνεσθε δέ εἰς ἀλλήλους χρηστοί,
εὔσπλαγχνοι, χαριζόμενοι ἑαυτοῖς,
καθώς καί ὁ Θεός ἐν Χριστῷ ἐχαρίσατο
ὑμῖν»
(Ἐφεσ. Δ΄ : 32). Ὅλες οἱ ἁμαρτίες καί τά
πάθη, οἱ ἔριδες κι οἱ φιλονικίες, στήν
πραγματικότητα εἶναι πνευματικές
ἀσθένειες.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
