Ο Στάρετς δεν
μιλούσε καθαρά στόν καθένα.
Στους πολλούς
χρησιμοποιούσε παραβολές μέ σημασία. Είχε ακόμα τήν συνήθεια νά δίνη στόν
επισκέπτη του κάποιο αντικείμενο πού από μόνο του δέν είχε κάποιο νόημα, αλλά
προφητικά φανέρωνε τήν τύχη πού τόν περίμενε π.χ. μιά στάμνα, μιά φλούδα
δέντρου, ένα σάπιο μήλο, ένα αχλάδι, ένα κομμάτι πίττα, ένα αγγούρι, ένα
κουρέλι, ένα πρόσφορο, ένα σβωλάκι κερί, ακόμα καί μιά χούφτα κοπριά πού
συνήθως πάντα υπήρχε στό καλάθι του. Όλα αυτά γιά τόν Στάρετς είχαν μιά
συμβολική σημασία γιά τό συγκεκριμένο πρόσωπο.
Κάποτε, έστειλε
τον υποτακτικό του στόν Ιερομόναχο Μόδεστο, τον επιστάτη της Λαύρας, μέ μερικές
βρώμικες κάλτσες.
«Δώστες σ’
αυτόν καί πές του νά τις πλύνη», είπε ο μακάριος.
Μετά από λίγο
οι κάλτσες επιστράφηκαν πλυμένες.
«’Ά, όχι
έτσι!», φώναξε ο Στάρετς. «Πήγαινέ τις του πίσω ξανά. Πές του νά τίς πλύνη
καλύτερα».
Καί τις έστειλε
στόν Μόδεστο γιά δεύτερη φορά. Τι σήμαιναν οι βρώμικες κάλτσες;
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
