Πόσο εύκολο είναι να
εμπνεύσει κανείς στο παιδάκι την αγάπη και την ευλάβεια στις ιερές
ακολουθίες της Εκκλησίας! Φτάνει μόνο να του δώσουμε να καταλάβει, ότι
στο ναό βρίσκεται πιο αισθητά ο «πανταχού παρών» Κύριος, ο Θεός που τόσο
αγαπάει τα παιδιά, και που καλεί κι αυτό κοντά Του. Επομένως μέσα στο
ναό πρέπει να στεκόμαστε ήσυχα, να κάνουμε με προσοχή το σταυρό μας και
να προσευχόμαστε ευλαβικά.
Ναι, γονείς! Αν η καρδιά σας είναι πλημμυρισμένη από πίστη και αγάπη
στο Θεό, θα βρείτε χίλιους δυό τρόπους να μεταδώσετε τα αισθήματα αυτά
στο παιδί σας. Τη μεγαλύτερη αδικία κάνουμε στα παιδιά μας, αν τους στερήσουμε το θησαυρό της πίστεως, το θησαυρό της Ορθοδοξίας.
Είναι απόλυτα σωστό αυτό που λένε, ότι «η ψυχή του ανθρώπου -επομένως
και του παιδιού- είναι από τη φύση της χριστιανική». Γι’ αυτό ο Θεός
περιμένει χριστιανικές εκδηλώσεις από την παιδική ψυχή. Σωστά γράφει και
ο ψαλμωδός: «Εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων κατηρτίσω αίνον» (Ψαλμ. 8:3).
Για το λόγο αυτό ακριβώς, για να ριζώσει και ν’ αναπτυχθεί το
ορθόδοξο χριστιανικό βίωμα στις ψυχές των παιδιών, οι γονείς είναι
υποχρεωμένοι να τα μαθαίνουν από μικρά να επικοινωνούν με το Θεό, να
προσεύχονται. Όσο μικρό κι αν είναι το παιδί, μπορεί να προσεύχεται.
Αφού ζητάει από τους γονείς κάτι που θέλει, γιατί άραγε δεν μπορεί να το
ζητήσει από τον ουράνιο Πατέρα;
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
