Του Αγιορ. μοναχού Νικολάου
Μετά
από εκατό και πλέον χρόνια, εξαπλώσεως και ωριμάνσεως της μάστιγος της
παναιρέσεως του επαράτου οικουμενισμού, κρίθηκε αναγκαίο εφέτος να
περάσει πανηγυρικά και δια πύλης «Μ. Συνόδου». Για το κλίμα των ημερών
αυτών το προ και μετά την «Σύνοδο» αυτή έχω να πω τα εξής:
Ενώ
ορισμένες δυνάμεις θα μπορούσαν να σταματήσουν τον κατήφορο της
οικουμενιστικής λαίλαπας με το αγωνιστικό τους φρόνημα ως ταγμένοι με
την αφιέρωσή τους στην Εκκλησία του Χριστού, δεν το κάνουν η το κάνουν
με υποκριτικό φρόνημα.
Ενώ
πριν την «Σύνοδο» έδειχναν ότι είναι προβληματιζόμενοι και έκαναν ένα
αγώνα διαμαρτυρίας γενικά δια τα θέματα και την λειτουργία της
«Συνόδου», μετά από αυτήν (ίσως λόγω αμνησίας) την επικροτούν η τηρούν
σιγήν ιχθύος η γράφουν κείμενα γρηφώδη και διπλωματικά. Επάνω σε αυτό το
υποκριτικό είδος αγώνος έχω να πω τα εξής:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
