Η Αλεξάνδρα Προχόροβα διηγείται τα
εξής: μέχρι τό 1956 είχε παραχωρήσει ο Θεός να υποφέρω από πάθηση του νευρικού
συστήματος, πού δεν ανταποκρινόταν στη φαρμακευτική θεραπεία. Όπως λέει ο λαός,
υπέφερα από πόρτσα. Αυτό σημαίνει πώς είχα γίνει θύμα από κάποιο «κακό μάτι». Ο
Θεός μ’ ελέησε όμως κι η Παναγία μας έστρεψε τη ματιά της στήν αρρώστια μου καί
μου έδειξε μια φωτογραφία του γέροντα-γιατρού Συμεών, πού ζούσε στο μοναστήρι
της.
Εγώ γενικά δεν εκκλησιαζόμουν, δεν
είχα κανένα ενδιαφέρον γιά τά πνευματικά θέματα. Έτσι η δύναμη του εχθρού
εισχωρούσε εύκολα μέσα μου. Ο Μεγάλος Ποιμήν μας όμως, ο Χριστός, φαίνεται πώς
μέ λογάριασε κι εμένα μέλος του ποιμνίου Του καί μέ οδήγησε να πιω νερό από την
αγία πηγή Του.
Αφού έμαθα πρώτα γιά το γέροντα
Συμεών από μια γυναίκα, πού μου έδωσε τη φωτογραφία καί τη διεύθυνσή του, αποφάσισα
ξαφνικά να πάω στο Πέτσορι, στον π. Συμεών. Δεν περίμενα να δω κάποιον
πνευματικό γιατρό, αλλά μάλλον ένα συνηθισμένο γιατρό πού βοηθούσε πολλούς ανθρώπους,
αφού δεν είχα ιδέα από πίστη καί λειτουργίες, ούτε από νηστείες κι ιερά
μυστήρια, ούτε από τελετές. Δεν είχα θρησκευτικά αισθήματα. Όλα γιά μένα ήταν
κλειστά, ακατανόητα καί αδιάφορα.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/