Στο κοινόβιο Μοναστήρι του Αγίου Παύλου,
πριν από 30 χρόνια ζούσε ένα πολύ απλό κι αγαθό Γεροντάκι, γνωστός με
το όνομα Γερο – Θωμάς, πάντα πρόθυμος και ακάματος εργάτης της υπακοής.
Σαν υπηρεσία του (διακόνημα) είχε να είναι βοηθός στον ζυμωτή και
φούρναρη του Μοναστηριού.
Μια μέρα έτυχε ανάγκη να απουσιάσει για
δυο ημέρες ο ζυμωτής και φούρναρης της Μονής Γερο – Γρηγόρης, ο οποίος
από χρόνια είχε την υπηρεσία αυτή και γνώριζε πολύ καλά και
εξυπηρετούσε τα διακονήματα αυτά, με πολύ προσήλωση και ευλάβεια.
