Στὶς σημειώσεις τοῦ π. Ντενάσια εὑρίσκονται τὰ ἑξὴς στοιχεῖα ἀπὸ τὴν διήγηση τοῦ π. Νήφωνος, κτήτορος τῆς Ῥουμανικῆς Σκήτης:
Αὐτὸς ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ ἔμενε σὲ σπηλιά, ποὺ ἦταν γειτονικὴ μὲ αὐτὴ τοῦ
Ὁσίου Πέτρου τοῦ Ἀθωνίτου. Πόσο ἔζησε ἐκεῖ καὶ πῶς ὀνομάζεται δὲν εἶναι
γνωστό. Ἡ ζωή του κυλοῦσε σὲ παντελῆ πτωχεία. Δὲν κατεῖχε ἀπολύτως
τίποτε. Περπατοῦσε χωρὶς ὑποδήματα καὶ χωρὶς σκοῦφο, ἦταν δὲ σκεπασμένος
μὲ φθαρμένα ἄχρηστα ῥοῦχα.
Κάποτε δύο μοναχοί τῆς Μολδαβικῆς Σκήτης διήρχοντο ἀπὸ αὐτὸ τὸ
εὐλογημένο μέρος. Ἔχασαν τὸν δρόμο τους καὶ βρέθηκαν στὸ σπήλαιο τοῦ
ἐρημίτου, ὅπως μᾶς ἱστορεῖ ὁ π. Νήφων. Ὁ ἀσκητὴς κρατοῦσε στὰ χέρια του
ἕνα μικρὸ Ψαλτήρι, τὸ ὁποῖο διάβαζε διαρκῶς χωρὶς διακοπή, ἐνῶ
ταυτοχρόνως εἶχε κατακτήσει καὶ τὴν καρδιακὴ εὐχή.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
