Κάθε φορά που βρισκόμαστε προ της μνήμης ενός Αγίου ή μιας Αγίας καλούμαστε να μελετήσουμε και να τους μιμηθούμε. Ο ιερός Χρυσόστομος λέει: «Μνήμη Αγίου – μίμησις Αγίου»,
πράγμα δυστυχώς που εμείς δεν κάνουμε. Εορτάζουμε Αγίους και Αγίες,
πανηγυρίζουμε Αγίους και Αγίες, αλλά δεν τους μιμούμαστε. Καμία προθυμία
δεν δείχνουμε προς αυτό. Δυστυχώς κάθε μνήμη Αγίου ή Αγίας θεωρείται
από εμάς ως μία ευκαιρία για ξεφάντωμα, για γλέντι, για χορό, για
διαφθορά, γι’ άνομα ραντεβού κ.τ.τ.
Δυστυχώς όμως δεν έχει κατανοηθεί ακόμη ότι και στο χριστιανικό σπίτι
σήμερα η γιορτή ίσον διαφθορά, ίσον πνευματική ζημία! Διότι κατά τις
συναντήσεις αυτές των γιορτών που συναθροιζόμαστε για να ευχηθούμε
χρόνια πολλά κ.τ.τ., κατατρώγουμε σάρκες συνανθρώπων μας μιλώντας χωρίς μέτρο και συστολή,
εναντίον μάλιστα απόντων. Αν μάλιστα επακολουθήσει και φαγοπότι με
κανένα μεθύσι και αν ακόμη και κανένας χορός, τότε η διαφθορά
συμπληρώνεται και ολοκληρώνεται.
