Ο άδης ή η γέεννα ή τα τάρταρα είναι στα έγκατα της γης. Ο Θεός, λίγο πριν
εξορίσει τόν Αδάμ από τόν παράδεισο, αφού απαρίθμησε τίς επίγειες τιμωρίες του
παραβάτη της θείας εντολής, τόν προειδοποίησε ότι μ’ αυτές θα ταλαιπωρείται,
ώσπου να επιστρέψει στη γη, από την οποία προήλθε- «γιατί χώμα είσαι, καί στα
χώμα θα επιστρέφεις», του είπε ο Κύριος. Δεν του είπε ότι θα επιστρέψει στη γή
μόνο μέ τό σώμα. Η καταδικαστική απόφαση, λοιπόν, γι` αυτόν πού επαναστάτησε
εναντίον του Θεού είναι φοβερή, πολύ φοβερότερη απ' όσο αντιλαμβανόμαστε μέ μια
γρήγορη καί ρηχή σκέψη.
Οι
δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης, όπως αποδεικνύεται από την ίδια τή Γραφή, πάντοτε
δέχονταν τά έγκατα της γης ως τόπο του άδη.
«Πενθώντας
θα κατεβώ στο παιδί μου, πού βρίσκεται στον Άδη», έλεγε κλαίγοντας απαρηγόρητα α άγιος πατριάρχης Ιακώβ, όταν του έφεραν την
ψευδή είδηση για τόν θάνατο του αγαπημένου του γιου Ιωσήφ.
Ο δίκαιος καί πολύπαθος Ιώβ, κυκλωμένος από φοβερές δοκιμασίες, ικέτευε τόν Θεό:
«"Άσε με λίγη ανάπαυση να βρω, πριν πάω εκεί απ’ όπου πια δεν θα γυρίσω, σε
τόπο σκοτεινό καί ζοφερό, στη χώρα του αιώνιου σκοταδιού, όπου δεν υπάρχει φως,
όπου δεν μπορεί κανείς
να δει ζωή ανθρώπινη».
