Ορθοδοξία και μοναχισμός
Νίκος
Σακαλάκης
Η θεσμική Ορθοδοξία, σήμερα, διέρχεται περίοδο έντονων δογματικών
εκτροχιασμών ή, καλύτερα,οικουμενιστικών «μετασχηματισμών», στον αντίποδα των
οποίων γεννιούνται φαινόμενα – καταστάσεις πνευματικής διχαστικής ανισορροπίας,
που επηρεάζουν το ήθος και την ενότητα των Ορθοδόξων.
Είναι αλήθεια, ότι η «σύνοδος της Κρήτης» προκάλεσε εκκλησιαστικό
συνειδησιακό σχίσμα. Θεμελιώδεις πτυχές της Ορθοδοξίας σωριάζονται ή
αναδιπλώνονται γύρω από τον αιρετικό άξονα του Οικουμενισμού. Πιο συγκεκριμένα:
Αναδύθηκε (ΑΠΟΚ. Θ,2) η εξίσωση Ορθοδοξίας και αιρέσεων. Η αναφορά σε
«ετερόδοξες εκκλησίες» έχει κατεύθυνση αποστασίας από την Ορθόδοξη Εκκλησία και
από την Αγία Γραφή.
Η Λειτουργική – δογματική ζωή σήπεται σε συμπροσευχές και συλλείτουργα
Ορθοδόξων και αιρετικών (Παπικών, προτεσταντών).
Έτσι, η σχέση της Ορθοδοξίας με την παραδοσιακή ζωή των αγίων Πατέρων
διατηρεί εξωτερικά στοιχεία (ουνία), αλλά εσωτερικά είναι εκτεθειμένη σε μια
γραμμή ενδόρρηξης (=κατάρρευση συστήματος).
Τα υπάρχοντα σχήματα συλλογικής πνευματικής ζωής, όπως: ενορίες, κύκλοι
Γραφής, πολλές Ιερές Μονές, θρησκευτικές οργανώσεις-σύλλογοι και απλοί πιστοί
έχουν, στο σύνολό τους, μια σιωπηλή καθήλωση μπροστά σε συγκεκριμένο κίνδυνο. Η
σιωπή τους, σύμφωνα με τους Πατέρες, είναι συγκατάθεση. Ελάχιστες οι υγιείς
αντιδράσεις. Είναι και αυτό σημείο των καιρών.
Έχουν τώρα, διαμορφωθεί τρία πνευματικά φάσματα:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
