Α Τιμ. 1,18 Ταύτην τὴν παραγγελίαν
παρατίθεμαί σοι, τέκνον Τιμόθεε, κατὰ τὰς προαγούσας ἐπὶ
σὲ προφητείας, ἵνα στρατεύῃ ἐν αὐταῖς τὴν
καλὴν στρατείαν,
Α Τιμ. 1,18 Αυτήν την εντολήν παραθέτω εις τα χέρια σου, δια να
την φυλάξης πιστώς, τέκνον Τιμόθεε, σύμφωνα με τας προφητείας και τας
αποκαλύψστου Θεού, που ελέχθησαν δια σε, δηλαδή να είσαι συνεχώς ο καλός
στρατιώτης, ο επιστρατευμένος εις αυτάς με την καλήν στρατείαν,
Α Τιμ. 1,19 ἔχων πίστιν καὶ
ἀγαθὴν συνείδησιν, ἥν τινες ἀπωσάμενοι περὶ τὴν
πίστιν ἐναυάγησαν·
Α Τιμ. 1,19 έχων την ορθήν πίστιν, αγαθήν και ακατάκριτον
συνείδησιν, την οποίαν συνείδησιν μερικοί απώθησαν, την κατέπνιξαν και την
επέταξαν από την ψυχήν των και έτσι κατέληξαν εις ναυάγιον της πίστεως των.
Α Τιμ. 1,20 ὧν ἐστιν Ὑμέναιος
καὶ Ἀλέξανδρος, οὓς παρέδωκα τῷ σατανᾷ, ἵνα
παιδευθῶσι μὴ βλασφημεῖν.
Α Τιμ. 1,20 Από αυτούς είναι ο Υμέναιος και ο Αλέξανδρος, τους
οποίους απεμάκρυνα από την Εκκλησίαν και τους παρέδωσα στον σατανάν. Τους
απέκοψα δε από την Εκκλησίαν, δια να παιδαγωγηθούν με την σωφρονιστικήν αυτήν
τιμωρίαν, ώστε να μη διδάσκουν πλέον ψευδολογίας και βλασφημίας.
Α Τιμ. 2,8 Βούλομαι οὖν
προσεύχεσθαι τοὺς ἄνδρας ἐν παντὶ τόπῳ, ἐπαίροντας
ὁσίους χεῖρας χωρὶς ὀργῆς καὶ διαλογισμοῦ.
Α Τιμ. 2,8 Θελω, λοιπόν, να προσεύχωνται οι άνδρες εις κάθε
τόπον, να υψώνουν προς τον ουρανόν χέρια αμόλυντα από την αμαρτίαν και με
πλουσίους τους καρπούς της αρετής, να προσεύχωνται χωρίς οργήν και χωρίς
καμμίαν αμφιβολίαν και ολιγοπιστίαν.
Α Τιμ. 2,9 ὡσαύτως καὶ
τὰς γυναῖκας ἐν καταστολῇ κοσμίῳ, μετὰ αἰδοῦς
καὶ σωφροσύνης κοσμεῖν ἑαυτάς, μὴ ἐν πλέγμασιν ἢ
χρυσῷ ἢ μαργαρίταις ἢ ἱματισμῷ πολυτελεῖ,
Α Τιμ. 2,9 Επίσης αι γυναίκες πρέπει να προσεύχωνται με
ενδυμασίαν σεμνήν, να στολίζουν δε τον εαυτόν των με συστολήν και σεμνότητα και
σωφροσύνην και όχι με εξεζητημένα πλεξίματα των μαλλιών η με χρυσά κοσμήματα η
με μαργαριτάρια η με πολυτελή ενδύματα,
Α Τιμ. 2,10 ἀλλ᾿ ὃ
πρέπει γυναιξὶν ἐπαγγελλομέναις θεοσέβειαν, δι᾿ ἔργων ἀγαθῶν.
Α Τιμ. 2,10 αλλά με ο,τι ταιριάζει εις γυναίκας, αι οποίαι έχουν
ως έργον των την ευσέβειαν· δηλαδή τους ταιριάζει να στολίζωνται με έργα αγαθά.
Α Τιμ. 2,11 Γυνὴ ἐν ἡσυχίᾳ
μανθανέτω ἐν πάσῃ ὑποταγῇ·
Α Τιμ. 2,11 Η γυναίκα ας προσπαθή να μαθαίνη την αλήθειαν του
Ευαγγελίου με ησυχίαν, χωρίς να εκτρέπεται εις πολυλογίας και θορύβους, αλλά με
κάθε σεμνότητα και υπακοήν.
Α Τιμ. 2,12 γυναικὶ δὲ
διδάσκειν οὐκ ἐπιτρέπω, οὐδὲ αὐθεντεῖν ἀνδρός,
ἀλλ᾿ εἶναι ἐν ἡσυχίᾳ.
Α Τιμ. 2,12 Δεν επιτρέπω δε εις την γυναίκα να διδάσκη εις τας
λατρευτικάς συγκεντρώσεις των πιστών, ούτε να κυριαρχή και να εξουσιάζή επί του
ανδρός, αλλά να παραμένη ήσυχος χωρίς αντιρρήσεις και θορύβους.
Α Τιμ. 2,13 Ἀδὰμ γὰρ
πρῶτος ἐπλάσθη, εἶτα Εὔα·
Α Τιμ. 2,13 Ταιριάζει να υποτάσσεται η γυναίκα, διότι ο Αδάμ
επλάσθη πρώτος και έπειτα από αυτόν επλάσθη η Εύα.
Α Τιμ. 2,14 καὶ Ἀδὰμ
οὐκ ἠπατήθη, ἡ δὲ γυνὴ ἀπατηθεῖσα ἐν
παραβάσει γέγονε·
Α Τιμ. 2,14 Και ο μεν Αδάμ δεν ηπατήθη από τον διάβολον, η δε
γυναίκα εξηπατήθη από την υποβολήν του πονηρού και έπεσεν εις την παράβασιν.
Α Τιμ. 2,15 σωθήσεται δὲ διὰ
τῆς τεκνογονίας, ἐὰν μείνωσιν ἐν πίστει καὶ ἀγάπῃ
καὶ ἁγιασμῷ μετὰ σωφροσύνης.
Α Τιμ. 2,15 Θα σωθή δε κάθε γυναίκα δια της τεκνογονίας, με την
απόκτησιν δηλαδή και καλήν ανατροφήν των τέκνων της, εάν βέβαια μείνουν μέχρι
τέλους εις την πίστιν προς τους άνδρας των, εις την αγάπην προς αυτούς και στον
αγιασμόν με την σωφροσύνην και την αγνότητά των.
Μαρκ. 8,30 καὶ ἐπετίμησεν
αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ λέγωσι περὶ αὐτοῦ.
Μαρκ. 8,30 Και διέταξε αυτούς με αυστηρότητα, να μη λέγουν εις
κανένα, ότι αυτός είναι ο Χριστός.
Μαρκ. 8,31 Καὶ ἤρξατο
διδάσκειν αὐτοὺς ὅτι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ
ἀνθρώπου πολλὰ παθεῖν, καὶ ἀποδοκιμασθῆναι ἀπὸ
τῶν πρεσβυτέρων καὶ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν
γραμματέων, καὶ ἀποκτανθῆναι, καὶ μετὰ τρεῖς
ἡμέρας ἀναστῆναι.
Μαρκ. 8,31 Και ήρχισε να διδάσκη αυτούς, ότι σύμφωνα με την
βουλήν του Θεού και δια την σωτηρίαν των ανθρώπων πρέπει ο υιός του ανθρώπου
πολλά να πάθη, να απορριφθή και να περιφρονηθή από τους πρεσβυτέρους και τους
γραμματείς, και να φονευθή και έπειτα από τρεις ημέρας να αναστηθή.
Μαρκ. 8,32 καὶ παῤῥησίᾳ
τὸν λόγον ἐλάλει. καὶ προσλαβόμενος αὐτὸν ὁ
Πέτρος ἤρξατο ἐπιτιμᾶν αὐτῷ.
Μαρκ. 8,32 Και από τότε επανελάμβανε ο Κυριος τα λόγια αυτά περί
του πάθους του καθαρά και φανερά. Και ο Πετρος, αφού επήρε αυτόν ιδιαιτέρως,
ήρχισε να του απευθύνη ζωηράς διαμαρτυρίας, δια να τον αποτρέψη από τον
θάνατον.
Μαρκ. 8,33 ὁ δὲ ἐπιστραφεὶς
καὶ ἰδὼν τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐπετίμησε
τῷ Πέτρῳ λέγων· ὕπαγε ὀπίσω μου σατανᾶ·
ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ
τὰ τῶν ἀνθρώπων.
Μαρκ. 8,33 Ο δε Κυριος, αφού εγύρισε και είδε τους μαθητάς του,
επέπληξε τον Πετρον, λέγων· “ύπαγε οπίσω μου σατανά, διότι συ παρασυρόμενος από
τα ανθρώπινα συναισθήματά σου, δεν φρονείς εκείνα που θέλει ο Θεός, αλλά εκείνα
που αρέσουν στους ανθρώπους”.
Μαρκ. 8,34 Καὶ
προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ
εἶπεν αὐτοῖς· ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν,
ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν
αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι.
Μαρκ. 8,34 Και αφού επροσκάλεσε τον λαόν μαζή με τους μαθητάς του,
είπεν εις αυτούς· “όποιος θέλει να με ακολουθήση ως πιστός μαθητής μου, ας
απαρνηθή τον αμαρτωλόν εαυτόν του με τας αδυναμίας, και τα πάθη του, ας πάρη
την απόφασιν να υποστή προς χάριν μου ταλαιπωρίες και αυτόν ακόμη τον σταυρικόν
θάνατον, και ας με ακολουθήση στον δρόμον, που εγώ εχάραξα.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/