... Η παράλυσις του σώματος εξασθενεί τας σωματικάς δυνάμεις και τας
καθιστά ακινήτους προς εργασίαν σωματικήν, και η παράλυσις της ψυχής
καθιστά τας πνευματικάς και ψυχικάς δυνάμεις ακινήτους προς εργασίαν
πνευματικήν.
Και την μεν παράλυσιν τους σώματος ευκόλως οι άνθρωποι την αισθάνονται, ενώ την ψυχικήν ελάχιστοι την εννοούν.
Όταν εις τις πνευματικές εργασίες είναι κανείς ακίνητος και αναίσθητος, όταν η ψυχή του δεν αγαπά τον Θεόν, δεν αισθάνεται
έφεσιν ολόψυχον, όταν δεν αγαπά τον πλησίον, όταν βλέπει πάσχοντα
πτωχόν, πεινώντα, διψώντα, γυμνόν, κινδυνεύοντα και η ψυχή του δεν
αισθάνεται πόνον, συμπάθειαν, ευσπλαχνίαν τότε πάσχει από παράλυσιν.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/