π.
Δημητρίου Μπόκου
Πολ λοὶ
ἄν θρω ποι σή με ρα θὰ δι α φω νοῦ σαν
μὲ τὴ στά ση τοῦ Ἰὼβ ἔ ναν τι τοῦ
Θε οῦ κατὰ τὴν ὥρα τῆς φοβερῆς
δοκιμασίας του (βλ.
ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, ἀρ. φ. 383, Ἰ ούν. 2015).
Καὶ αὐ τό, για τὶ σή με ρα ὅ λο καὶ
λι γό τε ρο οἱ ἄν θρω ποι ἔ χουν τὴ
δι ά θε ση νὰ ἐκ χω ρή σουν στὸν Θε ὸ
δι και ώ μα τα ἐ πὶ τῶν κε κτη μέ νων
τους. Δὲν τὸν ἀ να γνω ρί ζουν Κύ ριό
τους.
Ἰ δι αί τε ρα
ἰ σχύ ει αὐ τὸ προ κει μέ νου γιὰ τὰ
παι διά τους. Οἱ γο νεῖς τὰ θε ω ροῦν
ἀ πο κλει στι κὸ κτῆ μα τους. Δὲν
ἐν νο οῦν νὰ ἀ φή σουν κα νέ να, οὔ τε
τὸν Θε ό, νὰ πα ρεμ βλη θεῖ στὴ σχέ ση
τους μα ζί τους. Τὰ θέ λουν ὁ λωσ δι ό λου
δι κά τους. Ἰ δί ως ἂν τὰ ἀ πέ κτη σαν
μὲ δυ σκο λί α, σύ νη θες πράγ μα σή με ρα.
Γι’ αὐ τὸ καὶ τοὺς εἶ ναι ἀ δι α νό η το
νὰ χαθεῖ κά ποι ο παι δί τους, νὰ τὸ
πά ρει ὁ Θε ὸς πρὶν τὴν ὥ ρα του. Ἀ κό μα
καὶ συ νει δη τοὶ Χρι στια νοὶ δείχνουν
ἐ ξαι ρε τι κὴ δυ σκαμ ψί α στὸ ζή τη μα
αὐ τό. Ἐ ξε γεί ρον ται καὶ δυ σα να σχε τοῦν
ἐ ναν τίον τοῦ Θε οῦ, ὅ ταν ἐ πι συμ βεῖ
κάτι τέτοιο. Ἡ λο γι κὴ τοῦ Ἰ ὼβ τοὺς
φαί νε ται ἀ κα τα νό η τη.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/