Ἁγίου
Ἰγνατίου
Μπριαντσανίνωφ
«Κανείς
ἄς
μή
σᾶς
κατακρίνει,
δείχνοντας
δῆθεν
ταπεινοφροσύνη»,
λέει
ὁ
ἅγιος
Παῦλος1.
Ἀληθινή
ταπεινοφροσύνη εἶναι ἡ οἰκείωση τοῦ
φρονήματος τοῦ Χριστοῦ, «ὁ
ὁποῖος, ἄν καί ἦταν Θεός,... τά ἀπαρνήθηκε
ὅλα καί πῆρε μορφή δούλου· ἔγινε
ἄνθρωπος καί ὄντας πραγματικός ἄνθρωπος,
ταπεινώθηκε θεληματικά, ὑπακούοντας
μέχρι θανάτου, καί μάλιστα σταυρικοῦ»2.
Ἡ
ἀληθινή ταπεινοφροσύνη εἶναι ἡ
διάκριση, πού ἀποτελεῖ δῶρο Θεοῦ,
ἐνέργεια τῆς θείας χάριτος στόν νοῦ
καί τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου.
Ὑπάρχει
καί αὐτόβουλη ταπεινοφροσύνη. Αὐτή
εἶναι ἐφεύρημα ψυχῆς φιλόδοξης, ψυχῆς
πλανεμένης καί αὐταπατημένης, ψυχῆς
πού κολακεύει τόν ἑαυτό της καί ζητάει
τήν κολακεία τοῦ κόσμου, ψυχῆς πού
ὁλοκληρωτικά προσηλώθηκε στίς ἐπίγειες
ἐπιτυχίες καί ἀπολαύσεις, ψυχῆς πού
λησμόνησε τήν αἰωνιότητα καί τόν Θεό.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/