Εφ. 4,25 Διὸ ἀποθέμενοι
τὸ ψεῦδος λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕκαστος μετὰ τοῦ
πλησίον αὐτοῦ· ὅτι ἐσμὲν ἀλλήλων μέλη.
Εφ. 4,25 Δι' αυτό, αφού πετάξετε από επάνω σας, οριστικώς
και αμετακλήτως, το ψέμα, να λαλήτε ο καθένας με τον πλησίον του αλήθειαν,
διότι συγκροτούμεν όλοι ένα σώμα και είμεθα μέλη ο ένας του άλλου (πως δε είναι
δυνατόν τα μέλη του αυτού σώματος να εξαπατούν και να επιβουλεύωνται το ένα το
άλλο;).
Εφ. 4,26 ὀργίζεσθε, καὶ
μὴ ἁμαρτάνετε· ὁ ἥλιος μὴ ἐπιδυέτω ἐπὶ
τῷ παροργισμῷ ὑμῶν,
Εφ. 4,26 “Οργίζεσθε, όχι όταν θίγεται ο εγωϊσμός σας και το
συμφέρον σας, αλλά όταν διαβάλλεται ο Θεός και η αλλήθεια του, οπότε η οργή σας
θα έχη ιερόν κίνητρον, θα στρέφεται κατά της αμαρτίας και δεν θα αποτελή
αμαρτίαν”. Εάν όμως συμβή και εξοργισθήτε μεταξύ σας, ας μη προφθάση να δύση ο
ήλιος, πριν συμφιλιωθήτε.
Εφ. 4,27 μηδὲ δίδοτε
τόπον τῷ διαβόλῳ.
Εφ. 4,27 Και μη δίδετε τόπον και ευκαιρίαν στον διάβολον,
να εισχωρή μεταξύ σας.
Εφ. 4,28 ὁ κλέπτων
μηκέτι κλεπτέτω, μᾶλλον δὲ κοπιάτω ἐργαζόμενος τὸ ἀγαθὸν
ταῖς χερσίν, ἵνα ἔχῃ μεταδιδόναι τῷ χρείαν ἔχοντι.
Εφ. 4,28 Εκείνος που έκλεπτε, ας μη κλέπτη πλέον, αλλά
πρέπει να κοπιάζη περισσότερον και να εργάζεται με τα ίδια του τα χέρια το
έντιμον έργον του, ώστε να είναι εις θέσιν να μεταδίδη και εις εκείνον, που
ευρίσκεται εις ανάγκην.
Εφ. 4,29 πᾶς λόγος σαπρὸς
ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω, ἀλλ᾿
εἴ τις ἀγαθὸς πρὸς οἰκοδομὴν τῆς
χρείας, ἵνα δῷ χάριν τοῖς ἀκούουσι.
Εφ. 4,29 Καθε ρυπαρός λόγος ας μη βγαίνη ποτέ από το στόμα
σας, αλλ' αντιθέτως να βγαίνη κάθε καλός λόγος, κατάλληλος να θεραπεύη και να
οικοδομή την παρουσιαζομένην ανάγκην, δια να δώση χάριν εις αυτούς που τον
ακούουν.
Εφ. 4,30 καὶ μὴ
λυπεῖτε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον τοῦ Θεοῦ, ἐν
ᾧ ἐσφραγίσθητε εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεως.
Εφ. 4,30 Και μη λυπείτε με τα απρεπή λόγια σας το Αγιον
Πνεύμα του Θεού, με το οποίον έχετε σφραγισθή και προορισθή, δια να λάβετε την
πλήρη απολύτρωσιν κατά την ημέραν της δευτέρας παρουσίας.
Εφ. 4,31 πᾶσα πικρία καὶ
θυμὸς καὶ ὀργὴ καὶ κραυγὴ καὶ
βλασφημία ἀρθήτω ἀφ᾿ ὑμῶν σὺν πάσῃ
κακίᾳ.
Εφ. 4,31 Καθε εσωτερική πικρία εναντίον του άλλου και
θυμός και οργή και θυμώδης ξεφωνητά και ύβρις εναντίον του πλησίον ας φύγη και
ας λείψη εντελώς από σας, όπως και κάθε άλλη κακοβουλία και κακοτροπία εις
βάρος του άλλου.
Εφ. 4,32 γίνεσθε δὲ εἰς
ἀλλήλους χρηστοί, εὔσπλαγχνοι, χαριζόμενοι ἑαυτοῖς καθὼς
καὶ ὁ Θεὸς ἐν Χριστῷ ἐχαρίσατο ἡμῖν.
Εφ. 4,32 Να γίνεσθε δε αγαθοί και ευεργετικοί μεταξύ σας,
εύσπλαγχνοι και συμπονετικοί, συγχωρούντες ο ένας τον άλλον, όπως και ο Θεός
δια του Χριστού μας έχει συγχωρήσει.
Λουκ.
9,18 Καὶ ἐγένετο ἐν
τῷ εἶναι αὐτὸν προσευχόμενον καταμόνας, συνῆσαν αὐτῷ
οἱ μαθηταί, καὶ ἐπηρώτησεν αὐτοὺς λέγων·
τίνα με λέγουσιν οἱ ὄχλοι εἶναι;
Λουκ. 9,18 Και ενώ προσηύχετο απομονωμένος από το πλήθος, ήσαν
μαζή του οι μαθηταί και τους ηρώτησε, λέγων· “ποίος λένε τα πλήθη ότι είμαι;”
Λουκ.
9,19 οἱ δὲ ἀποκριθέντες
εἶπον· Ἰωάννην τὸν βαπτιστήν, ἄλλοι δὲ Ἠλίαν,
ἄλλοι δὲ ὅτι προφήτης τις τῶν ἀρχαίων ἀνέστη.
Λουκ. 9,19 Εκείνοι δε αποκριθέντες είπαν· “λέγουν, ότι είσαι
Ιωάννης ο Βαπτιστής, άλλοι δε ότι είσαι ο Ηλίας, άλλοι δε ότι είσαι κάποιος
προφήτης από τους παλαιούς που αναστήθηκε”.
Λουκ.
9,20 εἶπε δὲ αὐτοῖς·
ὑμεῖς δὲ τίνα με λέγετε εἶναι; ἀποκριθεὶς δὲ
ὁ Πέτρος εἶπε· τὸν Χριστὸν τοῦ Θεοῦ.
Λουκ. 9,20 Είπε δε εις αυτούς· “σεις, ποιός λέτε ότι είμαι;”
Αποκριθείς δε ο Πετρος είπε· “ημείς λέμε, ότι είσαι ο Μεσσίας, τον οποίον ο
Θεός έχρισε και έστειλε σωτήρα του κόσμου”.
Λουκ.
9,21 ὁ δὲ ἐπιτιμήσας
αὐτοῖς παρήγγειλε μηδενὶ λέγειν τοῦτο,
Λουκ. 9,21 Αυτός δε τότε εντόνως και αυστηρώς τους παρήγγειλε,
να μη λέγουν τούτο εις κανένα.
Λουκ.
9,22 εἰπὼν ὅτι
δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου πολλὰ παθεῖν
καὶ ἀποδοκιμασθῆναι ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ
ἀρχιερέων καὶ γραμματέων, καὶ ἀποκτανθῆναι, καὶ
τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθῆναι.
Λουκ. 9,22 Επρόσθεσε δε ότι σύμφωνα με την βουλήν του Θεού
πρέπει αυτός, ο υιός του ανθρώπου, να πάθη πολλά και να αποδοκιμασθή από τους
πρεσβυτέρους και τους αρχιερείς και τους γραμματείς, και να θανατωθή και την
τρίτη ημέρα να αναστηθή.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
