Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
– Γέροντα, όταν έφυγα για μοναχή, οι
δικοί μου φέρθηκαν άδικα. Μπορώ να ζητήσω αυτό που μου δίνεται από τον
νόμο; – Όχι, δεν ταιριάζει. – Φοβάμαι μήπως τους βρη κανένα κακό από την
αδικία.
–
Να, αυτό είναι το καθαρό φιλότιμο! Αν ήμουν εγώ στην θέση σου, θα τους
έλεγα: “Εγώ για τον εαυτό μου δεν θέλω τίποτε. Το μερίδιο όμως που μου
ανήκει, θα ήθελα να το μοιράσετε με τα χέρια σας στους φτωχούς. Δώστε
πρώτα στους φτωχούς συγγενείς. Σας το λέω αυτό, για να μη φθάση στα
παιδιά σας η οργή του Θεού”. Γιατί μπορεί καμμιά φορά ο πατέρας να δώση
κάτι για την ψυχή του, για να γίνη λ.χ. ένα Ίδρυμα, και να μην αφήση
κάτι στο παιδί του.
