Α Κορ. 1,3 χάρις ὑμῖν
καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν
καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Α Κορ. 1,3 και ευχόμεθα να είναι πάντοτε μαζή σας και να
βασιλεύη εις τας ψυχάς σας η χάρις και η ειρήνη από τον Θεόν και Πατέρα μας και
από τον Κυριον Ιησούν Χριστόν.
Α Κορ. 1,4 Εὐχαριστῶ τῷ
Θεῷ μου πάντοτε περὶ ὑμῶν ἐπὶ τῇ
χάριτι τοῦ Θεοῦ τῇ δοθείσῃ ὑμῖν ἐν
Χριστῷ Ἰησοῦ,
Α Κορ. 1,4 Ευχαριστώ πάντοτε τον Θεόν μου δια την κατάστασιν
της χάριτος και τα άλλα χαρίσματα του Θεού, τα οποία σας εδόθησαν χάρις εις την
πίστιν, την επικοινωνίαν και την ενότητα, που έχετε με τον Ιησούν Χριστόν.
Α Κορ. 1,5 ὅτι ἐν παντὶ
ἐπλουτίσθητε ἐν αὐτῷ, ἐν παντὶ λόγῳ
καὶ πάσῃ γνώσει,
Α Κορ. 1,5 Διότι από την εν πίστει επικοινωνίαν σας αυτήν με
τον Κυριον εγίνατε πλούσιοι εις όλα, εις κάθε διδασκαλίαν της χριστιανικής
αληθείας και εις κάθε γνώσιν, την οποίαν αυτή διδάσκει και εμπνέει,
Α Κορ. 1,6 καθὼς τὸ
μαρτύριον τοῦ Χριστοῦ ἐβεβαιώθη ἐν ὑμῖν,
Α Κορ. 1,6 σύμφωνα με το μέτρον με το οποίον έγινε από σας
δεκτή ως βεβαία και εστερεώθη εις σας η αληθής μαρτυρία και το κήρυγμα περί του
Ιησού Χριστού.
Α Κορ. 1,7 ὥστε ὑμᾶς
μὴ ὑστερεῖσθαι ἐν μηδενὶ χαρίσματι, ἀπεκδεχομένους
τὴν ἀποκάλυψιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ
Χριστοῦ·
Α Κορ. 1,7 Τοσον δε πλούσια χαρίσματα επήρατε, ώστε να μη
υπολείπεσθε εις κανένα χάρισμα, περιμένοντες με εγκαρτέρησιν και ελπίδα την
μεγάλην εκείνην ημέρα, κατά την οποίαν θα φανερωθή εις όλην του την δόξαν ο
Κυριος ημών Ιησούς Χριστός.
Α Κορ. 1,8 ὃς καὶ
βεβαιώσει ὑμᾶς ἕως τέλους ἀνεγκλήτους ἐν τῇ
ἡμέρᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Α Κορ. 1,8 Αυτός δε ο Κυριος ημών Ιησούς Χριστός θα σας
στερεώση και θα σας κατασφαλίση μέχρι τέλους, ώστε να είσθε άμεπτοι και
ακατηγόρητοι κατά την ημέραν της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού
Χριστού.
Α Κορ. 1,9 πιστὸς ὁ Θεὸς
δι᾿ οὗ ἐκλήθητε εἰς κοινωνίαν τοῦ υἱοῦ
αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν.
Α Κορ. 1,9 Είναι άλλωστε κατά πάντα αξιόπιστος ο Θεός, από τον
οποίον έχετε κληθή να γίνετε μέτοχοι εις την ζωήν και την βασιλείαν και την
δόξαν του Υιού αυτού, Ιησού Χριστού, του Κυρίου μας.
Ματθ. 19,3 Καὶ προσῆλθον
αὐτῷ οἱ Φαρισαῖοι πειράζοντες αὐτὸν καὶ
λέγοντες αὐτῷ· εἰ ἔξεστιν ἀνθρώπῳ ἀπολῦσαι
τὴν γυναῖκα αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν αἰτίαν;
Ματθ. 19,3 Και οι Φαρισαίοι προσήλθαν εις αυτόν με σκοπόν να τον
παγιδεύσουν και τον εκθέσουν με τας δολίας ερωτήσεις των, και τον ηρώτησαν, εάν
επιτρέπεται εις ένα άνδρα να διώξη την γυναίκα του δια κάθε αιτίαν, που αυτός
ήθελεν εύρει;
Ματθ. 19,4 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς
εἶπεν αὐτοῖς· οὐκ ἀνέγνωτε ὅτι ὁ
ποιήσας ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν
αὐτοὺς καὶ εἶπεν,
Ματθ. 19,4 Απεκρίθη δε και είπεν εις αυτούς· “δεν εδιαβάσατε στο
πρώτον βιβλίον της Γραφής ότι ο δημιουργός ευθύς εξ αρχής έπλασεν άνδρα και
γυναίκα, ως ένα ανδρόγυνο και είπε·
Ματθ. 19,5 ἕνεκεν τούτου
καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν
μητέρα καὶ κολληθήσεται τῇ γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ
ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν;
Ματθ. 19,5 Ενεκα τούτου θα εγκαταλείψη ο άνθρωπος τον πατέρα και
την μητέρα του και θα προσκολληθή εις την γυναίκα αυτού και θα είναι οι δύο μία
σαρξ, ένα σώμα;
Ματθ. 19,6 ὥστε οὐκέτι εἰσὶ
δύο, ἀλλὰ σάρξ μία. ὃ οὖν ὁ Θεὸς
συνέζευξεν, ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω.
Ματθ. 19,6 Ωστε δεν είναι πλέον δύο, αλλά μία σαρξ. Το ανδρόγυνο
λοιπόν, το οποίον ο Θεός τόσο στενά συνήνωσε, ο άνθρωπος ας μη το χωρίση. (Πως
είναι δυνατόν να χωρίση εις δύο ένα σώμα και να ζήση το σώμα αυτό;”).
Ματθ. 19,7 λέγουσιν αὐτῷ·
τί οὖν Μωσῆς ἐνετείλατο δοῦναι βιβλίον ἀποστασίου
καὶ ἀπολῦσαι αὐτήν;
Ματθ. 19,7 Λεγουν εις αυτόν· “Τοτε διατί ο Μωϋσής επέτρεψε το
διαζύγιον και παρήγγειλε να δίδη ο άνδρας εις την γυναίκα γραπτόν διαζύγιον και
να την απολύη;”
Ματθ. 19,8 λέγει αὐτοῖς·
ὅτι Μωσῆς πρὸς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν ἐπέτρεψεν
ὑμῖν ἀπολῦσαι τὰς γυναῖκας ὑμῶν·
ἀπ᾿ ἀρχῆς δὲ οὐ γέγονεν οὕτω.
Ματθ. 19,8 Λεγει εις αυτούς ότι ο “Μωϋσής επέτρεψε εις σας να
χωρίζετε τας γυναίκα σας, ένεκα της σκληροκαρδίας σας, (δια να προλάβη
χειρότερα εγκλήματα, τα οποία ημπορούσατε να διαπράξετε, δια να απαλλαγήτε από
την ανεπιθύμητον σύζυγον). Αλλά από την αρχήν της δημιουργίας δεν είχε γίνει
έτσι.
Ματθ. 19,9 λέγω δὲ ὑμῖν
ὅτι ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ
μὴ ἐπὶ πορνείᾳ καὶ γαμήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται·
καὶ ὁ ἀπολυμένην γαμήσας μοιχᾶται.
Ματθ. 19,9 Σας λέγω δε τούτο· ότι όποιος χωρίσει την γυναίκα
αυτού, δι' οιανδήποτε άλλην αιτίαν πλην της πορνείας, και νυμφεφθή άλλην,
διαπράττει μοιχείαν· και εκείνος που θα λάβη ως σύζυγον διαζευγμένην γυναίκα,
διαπράττει μοιχείαν”.
Ματθ. 19,10 λέγουσιν αὐτῷ
οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· εἰ οὕτως ἐστὶν
ἡ αἰτία τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τῆς γυναικός, οὐ
συμφέρει γαμῆσαι.
Ματθ. 19,10 Λεγουσιν εις αυτόν οι μαθηταί του· “εάν έτσι έχουν τα
πράγματα, εάν τόσον στενή είναι η σχέσις του ανδρογύνου και μία μόνη η αιτία
που δικαιολογεί το διαζύγιον, τότε δεν συμφέρει να έρχεται κανείς εις γάμον”.
Ματθ. 19,11 ὁ δὲ εἶπεν
αὐτοῖς· οὐ πάντες χωροῦσι τὸν λόγον τοῦτον,
ἀλλ᾿ οἷς δέδοται·
Ματθ. 19,11 Ο δε Ιησούς είπεν εις αυτούς· “δεν παραδέχονται όλοι με
τον νουν και την καρδίαν τον λόγον αυτόν, αλλά εκείνοι στους οποίους έχει δοθή
από τον Θεόν το χάρισμα να μπορούν να μείνουν άγαμοι και αγνοί.
Ματθ. 19,12 εἰσὶ γὰρ
εὐνοῦχοι οἵτινες ἐκ κοιλίας μητρὸς ἐγεννήθησαν
οὕτω. καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνουχίσθησαν
ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι
οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν
βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. ὁ δυνάμενος χωρεῖν
χωρείτω.
Ματθ. 19,12 Διότι υπάρχουν ευνούχοι, οι οποίοι εγεννήθησαν τέτοιοι
εκ κοιλίας μητρός. Και υπάρχουν ευνούχοι, οι οποίοι ευνουχίσθησαν από τους
ανθρώπους. (Και οι μεν και οι δε είναι ανίκανοι δια γάμον και κατ' ανάγκην
μένουν άγαμοι). Υπάρχουν όμως και άλλοι ευνούχοι οι οποίοι δια να αφοσιωθούν
εις την βασιλείαν του Θεού και κερδήσουν ασφαλέστερα την σωτηρίαν, ηγωνίσθησαν
κατά της εμφύτου ορμής, αυτοπροαιρέτως απέχουν από τον γάμον και ζουν ισοβίως
αγνοί και παρθένοι. Οποιος ημπορεί να παραδεχθή και να εφαρμόση τον λόγον
αυτόν, ας προχωρήση στον δρόμον της σωφροσύνης και αγνότητος”.
