Η
Μαρία για πολλά χρόνια αλληλογραφούσε μέ τον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή και
μέχρι την κοίμησή του. Στο αρχείο της σώζονταν
επί σειράν ετών πολυάριθμες επιστολές του Γέροντα με συμβουλευτικό και
καθοδηγητικό χαρακτήρα γι’ αυτήν και τις αδελφές τις οποίες έκαψε για
πνευματικούς λόγους εκτός από οκτώ πού αποτελούν επισταλιμαίες διατριβές του
Γέροντα περί μετάνοιας, παρθενίας, αθανασίας ψυχής. Νυμφίου ψυχής Ιησού Χριστού
κ.τ.λ. Επίσης ο θεοφόρος εκείνος άνδρας της είχε στείλει μέ γνωστό του πρόσωπο
έναν ξύλινο σκαλιστό επιστήθιο σταυρό, από εκείνους πού έκανε για εργόχειρο, και
είχε προείπει για τό μέλλον της ότι θα γίνει μοναχή. Η πνευματική συγγένεια της
Μαρίας βρίσκονταν σε ανησυχία. Προσπαθώντας να βρουν κατάλληλο τόπο μονασμού
ήταν σε αδιέξοδο μέχρι που έλαβαν επιστολή από τον Γέροντα Ιωσήφ που τις
χαροποίησε μέ τό προορατικό του χάρισμα. Τους απεκάλυπτε ότι θα γύριζαν σε
διάφορα μέρη αλλά τελικά δεν θα απομακρύνονταν από τον Βόλο.
