Για τη Βαβυλώνα: έθνη εσύ λεηλάτησες πολλά, γι ’
αυτό κι οι άλλοι λαοί θα λεηλατήσουν εσένα ... αλίμονο σ’ εκείνους πού κτίζουν
πόλεις με αίμα και θεμελιώνουν τις πόλεις τους στήν αδικία (ΑΒ. 2). Χρυσό
ποτήρι στο χέρι τού Κυρίου ήταν η Βαβυλώνα πού μεθούσε όλη την οικουμένη, από
το κρασί της έπιναν τα έθνη και παραφρονούσαν (Ίερ. 51, 6- 7). Ξαφνικά έπεσε η
Βαβυλώνα και διαλύθηκε. Από το κρασί του Ευρωπαϊκού πολιτισμού έπιναν οι λαοί
και παραφρονούσαν. Για τη Βαβυλώνα είπε ο Κύριος: εσύ είσαι το σφυρί μου, το
όπλο μου, μ ’ εσένα συνέτριψα λαούς και κατέστρεψα βασίλεια (Ίερ. 50, 20).
Να, τώρα
είμαι ενάντιά σου, λέγει ο Κύριος, ο Κύριος των δυνάμεων, αφού έφθασε η ώρα
σου, η ώρα να σ’ επισκεφτώ (Ίερ. 50, 31). Μάχαιρα στούς Χαλδαίους, λέγει ο
Κύριος, και στούς κατοίκους της Βαβυλώνας και στους άρχοντες και τούς σοφούς
της.