Ἅγιος
Ἰωάννης ὁ Καρπάθιος
Λόγος
ἀσκητικός καί παρηγορητικός
........
Εἶναι
φανερό ὅτι κάθε δοῦλος πού μένει κοντά
στόν οἰκοδεσπότη, κάποτε δέχεται καί
μαστιγώσεις καί γρονθοκοπήματα καί
κατηγορίες καί ὀνειδισμούς. Ὅσοι ὅμως
μένουν ἔξω, πάντως ἀποφεύγουν τά
χτυπήματα, σάν ξένοι δοῦλοι πού δέν
ἐνδιαφέρουν. «Τί ὠφεληθήκαμε λοιπόν,
λένε, ἐμεῖς νά ὑποφέρομε θλίψεις στήν
ψυχή καί στό σῶμα, πού πάντοτε προσευχόμαστε
καί ψάλλομε; Καί οἱ κοσμικοί πού μήτε
προσεύχονται, μήτε ἀγρυπνοῦν, χαίρονται
καί εὐφραίνονται καί προοδεύουν καί
περνοῦν μέ εὐθυμία καί χαρά;» Καί ὅπως
λέει ὁ προφήτης: «Νά, ἀνοικοδομοῦνται
ξένα σπίτια, κι ἐμεῖς καλοτυχίζομε
τούς ἄλλους;» Καί προσθέτει: «Αὐτά τά
εἶπαν οἱ δοῦλοι τοῦ Θεοῦ, πού ἔχουν
τή γνώση»1.
Ἀλλά ὅμως πρέπει νά γνωρίζουν (οἱ
μοναχοί) ὅτι τίποτε τό παράδοξο δέν
πάσχουν μέ τό νά θλίβονται καί νά
δοκιμάζουν διάφορες λύπες ὑποφέροντας
τά παθήματα τοῦ Κυρίου, πού λέει στό
Εὐαγγέλιο: «Σᾶς βεβαιώνω ὅτι θά κλάψετε
καί θά θρηνήσετε ἐσεῖς πού εἶστε κοντά
μου, ἐνῶ ὁ κόσμος θά χαρεῖ.