Α Τιμ. 4,9 πιστὸς ὁ
λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος·
Α Τιμ. 4,9 Αυτός δε ο λόγος, που σου γράφω, είναι αξιόπιστος και
άξιος να γίνη δεκτός με όλην την καρδίαν.
Α Τιμ. 4,10 εἰς τοῦτο γὰρ
καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν
ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων,
μάλιστα πιστῶν.
Α Τιμ. 4,10 Δι' αυτό ακριβώς και ημείς κοπιάζωμεν και γινόμεθα
αντικείμενον εμπαιγμών και ειρωνειών, διότι έχομεν τας ελπίδας μας στον ζώντα
Θεόν, ο οποίος είναι σωτήρ και τρφοδότης όλων των ανθρώπων, μάλιστα δε σωτήρ
των πιστών, στους οποίους χαρίζει την αιωνίαν ζωήν.
Α Τιμ. 4,11 Παράγγελλε ταῦτα
καὶ δίδασκε.
Α Τιμ. 4,11 Αυτά να παραγγέλλης συνεχώς, αυτά που σου γράφω να
διδάσκης.
Α Τιμ. 4,12 μηδείς σου τῆς
νεότητος καταφρονείτω, ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν
λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν
πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ.
Α Τιμ. 4,12 Κανείς ας μη προκαταλαμβάνεται και ας μη καταφρονή το
νεαρόν της ηλικίας σου, αλλά συ, καίτοι είσαι νέος ακόμη, να γίνης τύπος και
παράδειγμα των πιστών στον λόγον σου, εις την συναναστροφήν σου με τους άλλους
ανθρώπους, εις την αγάπην που θα δεικνύης προς τους όλους, εις την πνευματικήν
ζωήν, εις την φωτισμένην πίστιν, εις την αγνότητα και καθαρότητα της ζωής σου.
Α Τιμ. 4,13 ἕως ἔρχομαι
πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ.
Α Τιμ. 4,13 Εως ότου έλθω να επιδίδεσαι με επιμέλειαν και
προσοχήν εις την ανάγνωσιν των Γραφών, εις την παρηγορίαν και νουθεσίαν των
πιστών, εις την διδασκαλίαν όλων.
Α Τιμ. 4,14 μὴ ἀμέλει τοῦ
ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ
ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου.
Α Τιμ. 4,14 Μη αδιαφορής και μη παραμελής το χάρισμα, που υπάρχει
εις σε, και το οποίον σου εδόθη με επίθεσιν των χειρών της τάξεως των
πρεσβυτέρων, σύμφωνα με προφητικήν αποκάλυψιν εκ μέρους του Θεού.
Α Τιμ. 4,15 ταῦτα μελέτα, ἐν
τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν
πᾶσιν.
Α Τιμ. 4,15 Αυτά, που σου γράφω, να τα μελετάς πάντοτε· μέσα εις
αυτά να μένης με την ψυχήν και την διάνοιαν, δια να γίνη έτσι φανερά η πρόοδός
σου εις όλους, και να χρησιμεύση ως καλόν παράδειγμα.
Ματθ. 10,32 Πᾶς οὖν ὅστις
ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων,
ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ
πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.
Ματθ. 10,32 Καθένας, λοιπόν, που με πίστιν και θάρρος και χωρίς να
φοβήται τους διωγμούς, θα με ομολογήση σωτήρα του και Θεόν του εμπρός στους
ανθρώπους, θα τον ομολογήσω και εγώ έμπροσθεν του ουρανίου πατρός μου ως ιδικόν
μου.
Ματθ. 10,33 ὅστις δ᾿ ἂν
ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν
κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.
Ματθ. 10,33 Οποιος όμως με αρνηθή εμπρός στους ανθρώπους, θα αρνηθώ
και εγώ να τον παραδεχθώ ως ιδικόν μου εμπρός στον ουράνιον Πατέρα μου.
Ματθ. 10,34 Μὴ νομίσητε ὅτι
ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν·
οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην, ἀλλὰ μάχαιραν.
Ματθ. 10,34 Μη νομίσετε ότι ήλθα να επιβάλω μία ψευδή ειρήνην εις
την γην (όπως την φαντάζονται οι Ισραηλίται, οι οποίοι περιμένουν τον Μεσσίαν
ως επίγειον βασιλέαν). Δεν ήλθα να φέρω τέτοιαν ειρήνην, αλλά μάχαιραν και
διαίρεσιν.
Ματθ. 10,35 ἦλθον γὰρ
διχάσαι ἄνθρωπον κατὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ
θυγατέρα κατὰ τῆς μητρὸς αὐτῆς καὶ νύμφην
κατὰ τῆς πενθερᾶς αὐτῆς·
Ματθ. 10,35 Διότι ήλθα να χωρίσω τον ασεβή υιόν εναντίον του πιστού
πατρός του και την ασεβή θυγατέρα εναντίον της μητρός της και την νύμφην
ενάντιον της πενθεράς της.
Ματθ. 10,36 καὶ ἐχθροὶ
τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτοῦ.
Ματθ. 10,36 Και θα γίνουν εχθροί του πιστού ανθρώπου οι οικιακοί
του, που δεν θα δεχθούν το Ευαγγέλιον της σωτηρίας.
Ματθ. 11,1 Καὶ ἐγένετο ὅτε
ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς διατάσσων τοῖς δώδεκα μαθηταῖς
αὐτοῦ μετέβη ἐκεῖθεν τοῦ διδάσκειν καὶ κηρύσσειν
ἐν ταῖς πόλεσιν αὐτῶν.
Ματθ. 11,1 Οταν δε ετελείωσε ο Ιησούς να δίδη τας παραγγελίας
αυτάς στους δώδεκα μαθητάς του και εκείνοι ήρχισαν την περιοδείαν των,
ανεχώρησεν από εκεί δια να διδάξη και κηρύξη εις τας πόλεις των Ιουδαίων.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
