Γαλ. 5,22 ὁ δὲ καρπὸς
τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία,
χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις,
Γαλ. 5,22 Ο καρπός όμως, τον οποίον το Αγιον Πνεύμα παράγει
εις τας καλοπροαιρέτους και πιστάς καρδίας, είναι η αγάπη προς όλους, η χαρά
από την λύτρωσιν που δίδει ο Χριστός, η ειρήνη που παρέχει η αγαθή συνείδησις,
η μακροθυμία προς εκείνους που πταίουν απέναντι μας, η καλωσύνη και η διάθεσις
να είμεθα εξυπηρετικοί προς τους άλλους, η αγαθότης της καρδίας, η αξιοπιστία
στους λόγους και τας υποσχέσεις μας,
Γαλ. 5,23 πρᾳότης, ἐγκράτεια·
κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος.
Γαλ. 5,23 η πραότης απέναντι εκείνων, που μας φέρονται κατά
τρόπον εξοργιστικόν, η εγκράτεια και η αποφυγή κάθε πονηράς επιθυμίας και
πράξεως. Εναντίον των ανθρώπων, που έχουν αυτάς τας αρετάς, δεν υπάρχει και δεν
ισχύει ο νόμος.
Γαλ. 5,24 οἱ δὲ τοῦ
Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ
ταῖς ἐπιθυμίαις.
Γαλ. 5,24 Οι δε αληθινοί οπαδοί και μαθηταί του Χριστού έχουν
σταυρώσει και νεκρώσει τον παλαιόν σαρκικόν άνθρωπον, μαζή με τα πάθη και τας
αμαρτωλάς επιθυμίας του.
Γαλ. 5,25 Εἰ ζῶμεν
πνεύματι, πνεύματι καὶ στοιχῶμεν.
Γαλ. 5,25 Εάν πράγματι ζώμεν την ζωήν του Αγίου Πνεύματος,
πρέπει να πορευθώμεθα και να συμπεριφερώμεθα σύμφωνα με όσα το Πνεύμα μας διδάσκει.
Γαλ. 5,26 μὴ γινώμεθα
κενόδοξοι, ἀλλήλους προκαλούμενοι, ἀλλήλοις φθονοῦντες.
Γαλ. 5,26 Ας μη γινώμεθα κενόδοξοι, προσκαλούντες και
εξερεθίζοντες ο ένας τον άλλον εις αντιθέσεις και φιλονεικίας και φθονούντες ο
ένας τον άλλον.
Γαλ. 6,1 Ἀδελφοί, ἐὰν
καὶ προληφθῇ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι, ὑμεῖς
οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν
πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν, μὴ καὶ σὺ
πειρασθῇς.
Γαλ. 6,1 Αδελφοί, εάν από αδυναμίαν παρασυρθή κανείς και
περιπέση εις κάποιο αμάρτημα, σεις οι πνευματικώς προωδευμένοι και ισχυροί ας
διορθώνετε αυτόν και ας τον καθοδηγήτε με πνεύμα πραότητος. Αλλά και συ που
διορθώνστον άλλον, πρόσεχε τον ευατόν σου, μήπως και ο ίδιος περιπέσης εις
πειρασμόν και παρασυρθής είτε στο ίδιον αμάρτημα, είτε στο αμάρτημα της
υψηλοφροσύνης.
Γαλ. 6,2 ἀλλήλων τὰ
βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ
Χριστοῦ.
Γαλ. 6,2 Ας υπομένετε με πραότητα ο ένας του άλλου τα
ελαττώματα, τα οποία, καθό αλαττώματα, είναι φορτικά και ενοχλητικά και έτσι
τηρήσατε πλήρως τον νόμον του Χριστού, που διδάσκει την αγάπην. (Ανθρωπος, που
δεν δείχνει τέτοιαν υπομονήν, αλλ' οργίζεται και περιφρονεί τον παρασυρθέντα,
δεν έχει την αγάπην του Χριστού).
Ματθ. 11,27 Πάντα μοι παρεδόθη ὑπὸ
τοῦ πατρός μου· καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τὸν
υἱὸν εἰ μὴ ὁ πατήρ, οὐδὲ τὸν
πατέρα τις ἐπιγινώσκει εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ
ᾧ ἐὰν βούληται ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι.
Ματθ. 11,27 Ολα έχουν παραδοθή από τον Πατέρα εις εμέ και, ως
γνήσιος μονογενής Υιός του, έχω κάθε εξουσίαν. Και κανείς δεν γνωρίζει πλήρως
και τελείως τον Υιόν, παρά μόνον ο Πατήρ και κανείς άλλος δεν γνωρίζει πλήρως
και τελείως τον Πατέρα ειμή ο Υιός, ο ομοούσιος και ίσος προς αυτόν, και εν
μέρει τον γνωρίζει ακόμη και εκείνος, στον οποίον ο Υιός θα φανερώση τον
Πατέρα.
Ματθ. 11,28 Δεῦτε πρός με πάντες
οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω
ὑμᾶς.
Ματθ. 11,28 Ελάτε κοντά μου όλοι όσοι μοχθήτε και κοπιάζετε και
είσθε φορτωμένοι από το βάρος των αμαρτιών και των θλίψεων και των πλανών και
εγώ θα σας αναπαύσω και θα σας ξεκουράσω.
Ματθ. 11,29 ἄρατε τὸν ζυγόν
μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ,
ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ,
καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν·
Ματθ. 11,29 Σηκώσατε επάνω σας τον ζυγόν της υπακοής σας εις εμέ και
μάθετε από εμέ τον ίδιον ότι είμαι πράος και ταπεινός κατά την καρδίαν και θα
εύρετε τότε ανάπαυσιν και ειρήνην εις τας ψυχάς σας.
Ματθ. 11,30 ὁ γὰρ ζυγός
μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν.
Ματθ. 11,30 Μη διστάσετε· διότι ο ζυγός μου είναι καλός και
χρήσιμος και το φορτίον των υποχρεώσεων και των καθηκόντων, που επιβάλλω εγώ,
είναι ελαφρόν”. (Εγώ το επιβάλλω, αλλά και εγώ σας βοηθώ να το σηκώσετε).
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
