Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός
Γιὰ τὸ μίσος τῶν Φράγκων ἐναντίον τῶν
Ρωμηῶν, θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ κανεὶς πολλά. Θαρρῶ, ὅμως, ὅτι ἐκεῖνο ποὺ
ἔχει γιὰ ἐμᾶς ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον νὰ τονισθεῖ, εἶναι ἡ προέλευση αὐτοῦ
τοῦ μίσους.(1) Δὲν
πρόκειται γιὰ μίσος συναισθηματικῆς τάξεως. Δηλαδὴ ρηχό, ἐπιπόλαιο καὶ
εὐκόλως ἀναστρέψιμο. Εἶναι μίσος τάξεως ὀντολογικῆς. Ξεκινάει ἀπὸ τὰ
κατάβαθά τῆς θρησκευτικῆς τους συνείδησης, ἡ ὁποία εἶναι ἐντελῶς διαφορετικὴ ἀπὸ τὴν δική μας.
Ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου
Βλασίου Ἰερόθεος Βλάχος, διακεκριμένος μελετητὴς τῶν σχέσεων
Ἀνατολῆς-Δύσης, γράφει σχετικά: ’’Τό μίσος αὐτὸ ἐκδηλώθηκε ἀκόμη ἀπὸ τὴν
Ζ' Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ἡ ὁποία θέσπισε τὴν προσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνων
καὶ συνεχίσθηκε ἀργότερα. Ἡ πολιτικὴ τῶν Φράγκων συνδέθηκε μὲ μιὰ
θεολογία, ποὺ ἦταν ἀντίθετη μὲ τὴν θεολογία τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς’’.
(2)
http://hristospanagia3.blogspot.gr/