«Ἡ προσευχή μέ τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ» μέρος γ΄

Πρωτ. Στεφάνου Ἀναγνωστόπουλου

Γνωρίζουμε πολύ καλά, ἀπό τήν διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, πώς πίστις ἄεργος (δηλαδή πίστις χωρίς ἔργα) «νεκρά ἐστιν»¹ ἀλλά καί «ἔργα ἄπιστα» (δηλαδή χωρίς πίστι) δέν λυτρώνουν οὔτε καί σώζουν τόν ἄνθρωπο. Μέ τήν λέξι “ἔργα” δέν ἐννοοῦμε ἁπλᾶ καί μόνον τίς ἐξωτερικές καλές πράξεις -ἀπό τίς ὁποῖες μποροῦμε νά κάνουμε πολλές- ἀλλά κυρίως τήν πνευματική ζωή, πού εἶναι καρπός τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Καί «καρπός τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐστιν ἀγάπη, χαρά εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια»² καί ἀμέτρητες ἄλλες ἀρετές. Ἔτσι καταλαβαίνουμε πώς δέν μποροῦμε νά ζήσουμε «ἔν Πνεύματι καί ἀληθείᾳ» χωρίς τήν πραγματική πίστι. Οὔτε πάλι μποροῦμε νά πιστέψουμε πραγματικά στόν Ἰησοῦ Χριστό καί τήν Ἐκκλησία Του χωρίς τήν πνευματική ζωή.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/