Δημητρίου
Παναγόπουλου
ἱεροκήρυκος
Ὁ
ἄνθρωπος παρ᾿ ὅλες τίς ἀσφάλειες καί
τά σύγχρονα προληπτικά μέσα πού ἔχει
στή διάθεσή του νοιώθει ἀνασφαλής. Τό
ἄγχος τόν πνίγει, ἡ ἀγωνία του μεγαλώνει,
ὁ ὕπνος του εἶναι ταραγμένος, τά
ὑπνωτικά χάπια πολλαπλασιάστηκαν καί
ὁ φόβος καί οἱ φοβίες του αὐξάνονται
ἐπικίνδυνα. Τά ψυχιατρεῖα εἶναι
ἀσφυκτικά γεμᾶτα, τά φαρμακεῖα τοῦ
ἀπορροφοῦν ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ μισθοῦ
του, ἡ οἰκογένεια ἔχει χάσει τήν δομή
της, οἱ σχέσεις του μέ τούς συνανθρώπους
του εἶναι δηλητηριασμένες, ἡ ἀπελπισία
ἔχει φουντώσει, οἱ αὐτοκτονίες ἔγιναν
καθημερινό φαινόμενο, ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου
ὑποβαθμίστηκε, τό χρῆμα δέν τοῦ ἔδωσε
τήν ποθητή εὐτυχία.