ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ
Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 15 Μαΐου 2016
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΕΝΑ-ΕΝΑ
2. Η ΕΞΟΔΟΣ
1. Τό ἑπόμενο βιβλίο στήν Παλαιά Διαθήκη,
μετά τήν Γένεση, λέγεται Ἔξοδος. Τό
βιβλίο αὐτό συνεχίζει τήν ἱστορία τῆς Γένεσης καί μᾶς λέγει γιά τήν καταπίεση τῶν
Ἰσραηλιτῶν στήν Αἴγυπτο ἀπό τόν νέο Φαραώ, τόν Ραμσῆ τόν Β´ (1290-1224 π.Χ.)
(κεφ. 1). Στά χρόνια αὐτά γεννήθηκε ὁ Μωυσῆς (κεφ. 2), τόν ὁποῖο κάλεσε ὁ Θεός,
μέ τό ὅραμα τῆς καιομένης καί μή κατακαιομένης βάτου (κεφ. 3), γιά νά ἀπελευθερώσει
τόν λαό Του ἀπό τήν δουλεία (κεφ. 4-6). Ὁ Φαραώ ὅμως ἀντέδρασε σ᾽ αὐτό, ἀλλά
τιμωρήθηκε μέ δέκα φοβερές πληγές (κεφ. 7-11)· τελικά, μέ τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ,
οἱ Ἰσραηλῖτες ἔκαναν τήν ἑορτή τοῦ Πάσχα καί ἑτοιμάστηκαν γιά τήν ἀναχώρησή
τους (κεφ. 12).
2. Ὁ Φαραώ ὅμως δέν τό ἀνέχθηκε αὐτό, γι᾽
αὐτό καί κατεδίωξε τούς Ἰσραηλῖτες μέ τά στρατεύματά του. Τούς ἔφθασε κοντά
στήν Ἐρυθρά θάλασσα (14,9). Ἀλλά, ὁ παντοδύναμος Θεός ἔκανε ἕνα μεγάλο καί
φοβερό θαῦμα, γιά νά σώσει τόν λαό Του: Μέ τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, πού σχημάτισε
ὁ Μωυσῆς, κατά τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ, μέ τήν ράβδο του καί τό χέρι του πάνω ἀπό
τήν θάλασσα (14,16), ἡ θάλασσα σχίστηκε στά δύο, ἔγινε ξηρά, καί πέρασαν ἀπό ἀνάμεσά
της οἱ Ἰσραηλῖτες (μόνον οἱ ἄνδρες ἦταν 600.000· βλ. 12,37).
