Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Η «ΑΓΙΑ
ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ» ΣΥΝΟΔΟΣ
ΜΕΡΟΣ Α΄
(Σκέψεις με
αφορμή τη γιορτή της Μεσηπεντηκοστής)
Η
γιορτή της Μεσοπεντηκοστής είναι η καλύτερη αφορμή και το γερό εκείνο
θεμέλιο πάνω στο οποίο θα θέλαμε να στηρίξουμε λόγο αγάπης και αλήθειας για το
χρέος και την ευθύνη των λαϊκών, μιάς και τα εκκλησιαστικά πράγματα –εν’όψει
της «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου»– βαίνουν κατά κρημνών.
Άνεση, ανάπαυση και ασφάλεια
Η
γιορτή της Μεσοπεντηκοστής που η Εκκλησία μας γιορτάζει πάντοτε Τετάρτη, ημέρα
αφιερωμένη στον Τίμιο Σταυρό, έχει σχέση με μια από τις τρεις μεγάλες γιορτές
του Ισραήλ, τη γιορτή της Σκηνοπηγίας. Η γιορτή αυτή διαρκούσε 7 ημέρες σύμφωνα
με την εντολή του Θεού: «Εορτήν σκηνών ποιήσεις σε αυτώ επτά ημέρας» (Δευτ
.16,13). Στο διάστημα αυτό των 7 ημερών οι Ισραηλίτες έπρεπε να δοξολογούν και
να ευγνωμονούν τον Θεό για τη λήξη της συγκομιδής των προϊόντων της γης, να
προσφέρουν θυσίες (ζώων και καρπών) και να μένουν μέσα σε σκηνές προς ανάμνηση
του γεγονότος ότι για 40 χρόνια έμειναν οι πρόγονοι τους μέσα σε σκηνές στην
έρημο.