ΟΜΟΒΡΟΝΤΙΑ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΠΗΣ
ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
Καταιγισμὸς ἀντιδράσεων ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος
Ανοικτή Επιστολή
Αγιορειτών Πατέρων προς: Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, τας λοιπάς αυτοκεφάλους
Ορθοδόξους Εκκλησίας, την Ιεράν Κοινότητα Αγίου Όρους, το χριστεπώνυμον πλήρωμα
της Εκκλησίας:
«Πραγμάτων επιδρομαί… τα των φίλων
άπιστα, τα της Εκκλησίας αποίμαντα. Έρρει τα καλά, γυμνά τα κακά. Ο πλούς εν
νυκτί, πυρσός ουδαμού. Χριστός καθεύδει, τι χρη παθείν;…».
(Άγιος
Γρηγόριος ο Θεολόγος).
Όπως
γνωρίζουμε πολύ καλά από την εκκλησιαστική ιστορία, η σύγκληση μιάς Συνόδου
αφορά πρωτίστως στην θέσπιση και την στερέωση των Δογμάτων της Εκκλησίας και
την οριοθέτησή της από την αίρεσιν. Δηλαδή, η Εκκλησία θεωρεί ως καθήκον της,
εκ των ων ουκ άνευ, την καταπολέμηση κάθε αιρέσεως και την ορθοτόμηση του
λόγου της αληθείας. Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, μέγας Διδάσκαλος και
Πατέρας της Εκκλησίας, σαφώς τονίζει « το να είναι πάντα τα εκτιθέμενα παρ᾿ αυτών
δόγματα και οι κανόνες Ορθόδοξα ευσεβή και σύμφωνα ταίς θείαις Γραφαίς, ή ταίς
προλαβούσαις Οικουμενικαίς Συνόδοις», και «Αύτη εστί τα αιώνια όρια, α έθεντο
οι πατέρες ημών και νόμοι οι υπάρχοντες εις τον αιώνα…τους οποίους σύνοδοι
Οικουμενικαί τε και Τοπικαί διά Πνεύματος Αγίου εθέσπισαν». (Πηδάλιον,
εκδ.Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 1991, σελ.16). Συμβάλλοντες, λοιπόν και εμείς, ως
Αγιορείτες Μοναχοί και ως ζωντανά μέλη της Εκκλησίας προς τον σκοπό της
πνευματικής αφυπνήσεως και ενισχύσεως του Ορθοδόξου φρονήματος του πιστού λαού,
επιθυμούμε να καταθέσουμε και δημοσίως την ιδικήν μας μαρτυρία.
