Α Ιω. 1,1 Ὅ ἧν ἀπ᾿
ἀρχῆς, ὃ ἀκηκόαμεν, ὃ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς
ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν
ἐψηλάφησαν, περὶ τοῦ λόγου τῆς ζωῆς·
Α Ιω. 1,1 Δια τον Υιόν και Λογον του
Θεού, ο οποίος υπήρχε προαιωνίως, προ πάσης πνευματικής και υλικής δημιουργίας,
τον οποίον ηκούσαμεν με τα αυτιά μας και τον είδαμεν καλά με τα ίδια μας τα
μάτια, και είδαμε και ξαναείδαμε πολλές φορές, και αι χείρες μας εψηλάφησαν,
δια τον ενυπόστατον Λογον, ο οποίος έχει προαιωνίως την ζωήν και μεταδίδει
ζωήν.
Α Ιω. 1,2 καὶ ἡ ζωὴ
ἐφανερώθη, καὶ ἑωράκαμεν καὶ μαρτυροῦμεν καὶ
ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον,
ἥτις ἦν πρὸς τὸν πατέρα καὶ ἐφανερώθη ἡμῖν·
Α Ιω. 1,2 -Και αυτή η ενυπόστατος ζωή έλαβε την ανθρωπίνην
φύσιν και εφανερώθη μεταξύ μας και την έχομεν ίδει με τα μάτια μας και δίδομεν
επίσημον μαρτυρίαν και σας αναγγέλλομεν την αιωνίαν ζωήν, που υπήρχε πάντοτε
πλησίον του Πατρός και εφανερώθη εις ημάς τους Αποστόλους και πολλούς άλλους
ανθρώπους.
Α Ιω. 1,3 ὃ ἑωράκαμεν
καὶ ἀκηκόαμεν, ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν, ἵνα καὶ
ὑμεῖς κοινωνίαν ἔχητε μεθ᾿ ἡμῶν· καὶ
ἡ κοινωνία δὲ ἡ ἡμετέρα μετὰ τοῦ πατρὸς
καὶ μετὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ
Χριστοῦ.
Α Ιω. 1,3 Αυτόν, λοιπόν, που έχομεν ίδει και ακούσει, και
είμεθα κατά πάντα αξιόπιστοι μάρτυρες, κηρύττομεν εις σας, δια να έχετε μέσω
του Χριστού μαζή μας στενόν σύνδεσμον και ενεργόν συμμετοχήν. Αυτή δε η
συμμετοχή και ο σύνδεσμος μαζή μας είναι συμμετοχή, επικοινωνία και σύνδεσμος
με τον Θεόν Πατέρα και με τον Υιόν αυτού, τον Ιησούν Χριστόν.
Α Ιω. 1,4 καὶ ταῦτα
γράφομεν ὑμῖν, ἵνα ἡ χαρὰ ἡμῶν ᾖ
πεπληρωμένη.
Α Ιω. 1,4 Και αυτά σας τα γράφομεν δια να είναι πλήρης και
τελεία η χαρά μας, που πηγάζει από αυτήν ακριβώς την στενήν επικοινωνίαν με τον
Θεόν, και μεταξύ μας.
Α Ιω. 1,5 Καὶ αὕτη ἐστὶν
ἡ ἐπαγγελία ἣν ἀκηκόαμεν ἀπ᾿ αὐτοῦ
καὶ ἀναγγέλλομεν ὑμῖν, ὅτι ὁ Θεὸς φῶς
ἐστι καὶ σκοτία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν οὐδεμία.
Α Ιω. 1,5 Και αυτή είναι η υπόσχεσις, την οποίαν έχομεν
ακούσει από αυτόν τον Υιόν και σας αναγγέλλομεν, ότι ο Θεός είναι φως, το
απόλυτον φως της απείρου αγιότητος και πάσης τελειότητος και δεν υπάρχει εις
αυτόν σκότος ούτε ίχνος σκότους, ουδεμία, ούτε η παραμικροτέρα, κηλίς ατελείας.
Α Ιω. 1,6 ἐὰν εἴπωμεν
ὅτι κοινωνίαν ἔχομεν μετ᾿ αὐτοῦ καὶ ἐν
τῷ σκότει περιπατῶμεν, ψευδόμεθα καὶ οὐ ποιοῦμεν
τὴν ἀλήθειαν·
Α Ιω. 1,6 Εάν, λοιπόν, είπωμεν ότι έχομεν στενόν σύνδεσμον
και επικοινωνίαν με αυτόν, αλλά ζώμεν μέσα στο σκοτάδι της αμαρτίας και της
αγνοίας και έχομεν συμπεριφοράν αμαρτωλήν, τότε ψευδόμεθα και ούτε έχομεν ως
φρόνημά μας την αλήθειαν ούτε και την τηρούμεν.
Α Ιω. 1,7 ἐὰν δὲ
ἐν τῷ φωτὶ περιπατῶμεν, ὡς αὐτός ἐστιν
ἐν τῷ φωτί, κοινωνίαν ἔχομεν μετ᾿ ἀλλήλων, καὶ
τὸ αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ υἱοῦ
αὐτοῦ καθαρίζει ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας.
Α Ιω. 1,7 Εάν όμως ζώμεν και συμπεριφερώμεθα σύμφωνα με το
φως της θείας αληθείας, όπως ζη και υπάρχει πάντοτε μέσα στο απόλυτον ηθικόν
φως αυτός ούτος ο Θεός, τότε έχομεν στενήν σχέσιν και κοινωνίαν μεταξύ μας και
το αίμα του Ιησού Χριστού, του Υιού του, που εχύθη κατά την σταυρικήν θυσίαν,
μας καθαρίζει από κάθε αμαρτίαν.
Ιω. 20,19 Οὔσης οὖν ὀψίας
τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν
σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ
μαθηταὶ συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων, ἦλθεν
ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ
λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν.
Ιω. 20,19 Κατά την ημέραν εκείνην, την πρώτην της εβδομάδος,
ενώ πλέον είχε βραδυάσει και αι θύραι του σπιτιού, όπου ευρίσκοντο
συγκεντωμένοι οι μαθηταί, ήσαν κλεισμέναι δια τον φόβον των Ιουδαίων, ήλθεν
έξαφνα ο Ιησούς, εστάθη στο μέσον και τους λέγει· “ειρήνη ας είναι εις σας”.
Ιω. 20,20 καὶ τοῦτο
εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ
τὴν πλευρὰν αὐτοῦ. ἐχάρησαν οὖν οἱ
μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον.
Ιω. 20,20 Και αφού είπε τούτο, έδειξεν εις αυτούς τα χέρια
και την πλευράν του, δια να ίδουν τα σημάδια των πληγών και πιστεύσουν ότι
αυτός είναι ο διδάσκαλός των. Και τότε οι μαθηταί, όταν είδαν τον Κυριον
αναστημένον, εχάρησαν.
Ιω. 20,21 εἶπεν οὖν
αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς πάλιν· εἰρήνη ὑμῖν.
καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς.
Ιω. 20,21 Είπε, λοιπόν, τότε εις αυτούς ο Ιησούς· “ειρήνη εις
σας. Οπως έστειλεν εμέ ο Πατήρ, δια να τελειώσω το έργον της σωτηρίας των
ανθρώπων, έτσι και εγώ στέλνω σας, να μεταφέρετε στους ανθρώπους την σωτηρίαν”.
Ιω. 20,22 καὶ τοῦτο
εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς·
λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον·
Ιω. 20,22 Και αφού είπε τούτο, εφύσησε εις τα πρόσωπα των την
ζωογόνον πνοήν της νέας ζωής και τους είπε· “λάβετε Πνεύμα Αγιον.
Ιω. 20,23 ἄν τινων ἀφῆτε
τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων
κρατῆτε, κεκράτηνται.
Ιω. 20,23 Εις όποιους συγχωρείτε τις αμαρτίες, θα είναι
συγχωρημένες και από τον Θεόν. Εις όποιους όμως τις κρατείτε άλυτες και
ασυγχώρητες, θα μείνουν αιωνίως ασυγχώρητες”.
Ιω. 20,24 Θωμᾶς δὲ εἷς
ἐκ τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος Δίδυμος, οὐκ ἦν μετ᾿
αὐτῶν ὅτε ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς.
Ιω. 20,24 Ο Θωμάς όμως, ένας από τους δώδεκα, ο οποίος
ελέγετο εις την ελληνικήν Διδυμος, δεν ήτο μαζή τους, όταν ήλθε ο Ιησούς.
Ιω. 20,25 ἔλεγον οὖν
αὐτῷ οἱ ἄλλοι μαθηταί· ἑωράκαμεν τὸν
Κύριον. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ἐὰν μὴ
ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν
ἥλων, καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν
ἥλων, καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν
αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω.
Ιω. 20,25 Ελεγαν, λοιπόν, εις αυτόν οι άλλοι μαθηταί· “είδαμε
τον Κυριον”. Εκείνος όμως τους είπε· “εάν δεν ίδω εις τα χέρια του το σημάδι
των καρφιών και δεν βάλω το δάκτυλό μου στο σημάδι των καρφιών, και αν δεν βάλω
το χέρι μου εις την πλευράν, που την ετρύπησε η λόγχη, δεν θα πιστεύσω”.
Ιω. 20,26 Καὶ μεθ᾿ ἡμέρας
ὀκτὼ πάλιν ἦσαν ἔσω οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ
καὶ Θωμᾶς μετ᾿ αὐτῶν. ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς
τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, καὶ ἔστη εἰς τὸ
μέσον καὶ εἶπεν· εἰρήνη ὑμῖν.
Ιω. 20,26 Και έπειτα από οκτώ ημέρας ήσαν πάλιν οι μαθηταί
μέσα στο σπίτι και ο Θωμάς μαζή με αυτούς. Ερχεται, λοιπόν, ο Ιησούς έξαφνα,
ενώ οι πόρτες ήσαν κλεισμένες, εστάθηκε στο μέσον και είπε· “ειρήνη υμίν”.
Ιω. 20,27 εἶτα λέγει τῷ
Θωμᾷ· φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς
χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς
τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ
πιστός.
Ιω. 20,27 Επειτα λέγει στον Θωμάν· “φέρε το δάκτυλό σου εδώ,
ιδέ και με τα μάτια σου τα χέρια μου και φέρε το χέρι σου και βάλε το εις την
πλευράν μου, ψηλάφησε και ιδέ τα σημάδια των καρφιών και της λόγχης, και μη
γίνεσαι άπιστος, αλλά πιστός”.
Ιω. 20,28 καὶ ἀπεκρίθη
Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὁ Κύριός μου καὶ
ὁ Θεός μου.
Ιω. 20,28 Απήντησε τότε ο Θωμάς και είπε εις αυτόν· “Πιστεύω,
Κυριε, ότι συ είσαι ο Κυριος μου και ο Θεός μου”.
Ιω. 20,29 λέγει αὐτῷ
ὁ Ἰησοῦς· ὅτι ἑώρακάς με, πεπίστευκας·
μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες.
Ιω. 20,29 Λεγει εις αυτόν ο Ιησούς· “επίστευσες, διότι με
είδες· μακάριοι θα είναι απ' εδώ και πέρα στους αιώνας των αιώνων, εκείνοι οι
οποίοι καίτοι δεν με είδαν, επίστευσαν”.
Ιω. 20,30 Πολλὰ μὲν
οὖν καὶ ἄλλα σημεῖα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς
ἐνώπιον τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ἃ οὐκ ἔστι
γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ·
Ιω. 20,30 Εκτός από το θαύμα αυτό της αναστάσεως και από όσα
άλλα θαύματα είχε κάμει προηγουμένως ο Ιησούς, έκαμε και πολλά άλλα, εμπρός
στους μαθητάς του, τα οποία απεδείκνυαν την θεότητά του και το έργον του, και
τα οποία δεν είναι γραμμένα στο ιερόν τούτο βιβλίον.
Ιω. 20,31 ταῦτα δὲ
γέγραπται ἵνα πιστεύσητε ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ
Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ ἵνα
πιστεύοντες ζωὴν ἔχητε ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.
Ιω. 20,31 Αυτά δε, που εξιστορήσαμεν, εγράφησαν, δια να
πιστεύσετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού και ίνα πιστεύοντες
αυτόν με φωτισμένην και ενεργόν πίστιν, έχετε, ως παντοτεινόν κτήμα σας, εν τω
ονόματι αυτού, την αιωνίαν ζωήν”.