«Εμείς οι άνθρωποι δεν γνωρίζουμε να αγαπάμε και να εκτιμούμε ο ένας τον άλλον. Χάσαμε τη φρόνηση μας»
ία'. Και
συνέχισε να λέει: «Κάποτε ένας από τους αδελφούς που έμεναν μαζί μου
και είχαν πάρει απ' τα χέρια μου το μοναχικό σχήμα, αφού καταρτίσθηκε
αρκετά κοντά μου-και μάλιστα ήταν από τους "καλομαθημένους" και
συγκατέβαινα στην αδυναμία του-κάποια μέρα μου λέει: Αββά μου, πολύ σε
αγαπώ. Του λέω κι εγώ: Δεν βρήκα ακόμη κάποιον που να με αγαπάει, όπως
τον αγαπώ εγώ. Τώρα λες: σε αγαπώ, και σε πιστεύω- εάν όμως συμβεί κάτι
που δεν σου αρέσει, δεν θα παραμείνεις ο ίδιος, ενώ εγώ οτιδήποτε κι αν
πάθω από μέρους σου, τίποτε δεν είναι ικανό να με απομακρύνει από την
αγάπη σου.