Ἅγιος
Ἡσύχιος
«Πρός
Θεόδουλο, λόγος περί νήψεως καί
ἀρετῆς
τά λεγόμενα ἀντιρρητικά καί εὐκτικά»
196.
Μακάριος πραγματικά εἶναι ἐκεῖνος
πού ἔχει κολλήσει τήν εὐχή τοῦ Ἰησοῦ
στή διάνοιά του καί φωνάζει πρός Αὐτόν
ἀκατάπαυστα μέσα στήν καρδιά του, ὅπως
εἶναι ἑνωμένος ὁ ἀέρας μέ τά σώματά
μας ἤ ἡ φλόγα μέ τό κερί. Ὅταν περνᾶ ὁ
ἥλιος πάνω ἀπό τή γῆ, φέρνει τήν ἡμέρα.
Καί τό ἅγιο καί σεβάσμιο ὄνομα τοῦ
Κυρίου, ὅταν λάμπει συνεχῶς μέσα στόν
νοῦ μας, θά γεννήσει ἀναρίθμητες
ἔννοιες, λαμπρές σάν τόν ἥλιο.
