Γίνεται λοιπόν φανερό, γιατί οι άγιοι πατέρες Σισώης, Ποιμήν και
άλλοι, ενώ είχαν σε πλούσιο βαθμό το χάρισμα των ιαμάτων, έκαναν ό,τι
μπορούσαν να το κρύψουν. Δεν είχαν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Ήξεραν,
πως είναι εύκολο στον άνθρωπο να «τραπή», να «ξεφύγη». Και για αυτό
περιχαράκωναν, τον εαυτό τους με την ταπείνωση[76].
Στους αγίους Αποστόλους ο Θεός, μαζί με το χάρισμα των ιαμάτων που
τους έδωσε για να βοηθηθούν στο κήρυγμα του λόγου Του, τους έδωσε και
θλίψεις και διωγμούς, για να μην τους αφήση να παρασυρθούν από αυτό και
αρχίσουν να υπεραίρωνται.
Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέγει: «Η λογική του Πνεύματος τις ασθένειες
του σώματος και τις θαυματουργικές θεραπείες τους τις βλέπει εντελώς
διαφορετικά από όπως τις βλέπει το σαρκικό φρόνημα.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
