Σέ ἀδελφό πού βρίσκεται σέ πειρασμό
Τό θέμα μας ἀπόψε θά εἶναι γιά τίς θλίψεις καί γιά τούς πειρασμούς. Εἶναι ἡ συνέχεια τῶν ἐπιστολῶν τοῦ ἁγίου
ἀββᾶ Δωροθέου πρός ἀνθρώπους καί μάλιστα ἀδελφούς ἐν Χριστῷ, δηλαδή
μοναχούς, οἱ ὁποῖοι εἶχαν πειρασμό. Τό διευκρινίζουμε ξανά, ὅτι αὐτό πού
λέει ὁ ἅγιος στούς μοναχούς, ἀφορᾶ κι ἐμᾶς. Ὁτιδήποτε λένε οἱ ἅγιοι
εἶναι θεραπευτικό γιά ὅλους. Εἶναι λάθος ὁ διαχωρισμός, αὐτά εἶναι γιά
τούς μοναχούς καί τά ἄλλα γιά τούς κοσμικούς. Διότι τά φάρμακα
ἀπευθύνονται στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου καί οἱ ψυχές εἶναι ἴδιες, εἴτε εἶναι
κάποιος μοναχός, εἴτε λαϊκός, εἴτε εἶναι μεγάλης ἠλικίας, εἴτε εἶναι
μικρῆς ἠλικίας.
