Ὑπόθεση
ΛΔ΄(34)
«ΛΟΓΟΙ
ΚΑΙ
ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ
ΑΓΙΩΝ
ΠΑΤΕΡΩΝ»
Ἀπό
τόν βίο τοῦ
ἁγίου Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάχη
Ὁ
μέγας Θεοδόσιος, ἐπειδή ἤξερε ὅτι γι᾿
αὐτούς πού διάλεξαν νά ζοῦν σύμφωνα
μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ τίποτε ἄλλο δέν
βοηθᾶ τόσο πολύ στήν ἀπόκτηση τῆς
ἀρετῆς καί στή διατήρησή της ὅσο ἡ
μνήμη τοῦ θανάτου, τί σκέφτηκε νά κάνει;
Ἔδωσε ἐντολή στούς μαθητές του νά
φτιάξουν ἕναν τάφο, ἀπό τή μιά γιά νά
φέρνει στή μνήμη τό τέλος –γι᾿ αὐτό
ἄλλωστε λέγεται “μνημεῖο”– καί ἔτσι
νά τούς κάνει πιό ἐπίμονους στόν ἀγώνα
καί νά τούς κεντρίζει νά κοπιάζουν
περισσότερο γιά τήν ἀρετή, καί ἀπό τήν
ἄλλη γιά νά θάβονται σέ αὐτόν ὅταν
πεθαίνουν. Ἐπιπλέον ὅμως καί γιατί
κάτι μελλοντικό ἔβλεπε καί πληροφοροῦνταν
ἀπό πρίν.
