«Ὁ
Θεός ὅταν θέλει, γίνεται φωτιά πού καίει
κάθε φαῦλο καί ξένο πρός τήν ψυχή πάθος.
Διότι λέγει ἡ Ἁγία Γραφή, “ὁ
Θεός μας εἶναι φωτιά πού κατακαίει”.
Ὅταν θέλει, γίνεται ἀνάπαυση ἀνέκφραστη
καί ἀνεκλάλητη, γιά νά ἀναπαύσει τήν
ψυχή μέ τήν ἀνάπαυση τῆς θεότητας. Ὅταν
θέλει γίνεται χαρά καί εἰρήνη,
περιβάλλοντάς την μέ φροντίδα καί
στοργή».
(Ἁγίου
Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου,
Ὁμιλίες
Πνευματικές, Ὁμιλία Δ΄ ΕΠΕ-Φ 7, 73)